Читать «Атамізацыя» онлайн - страница 32

7

Галаграма патухла, я заплюшчыў вочы. Калаціла і трэсла мяне пасля пачутага і ўбачанага. Я ўсё яшчэ бачыў эмбрыёнаў, якія варочаліся ў колбах, варушылі лапкамі, лобікамі да шкла датыкаліся. Хоць і незямныя, нялюдскія стварэнні былі, ды чамусьці — гэткая ўжо ў мяне натура — шкада іх стала. Уявілася мне, як потым у іх галовы ўводзілі чыпы. Пасля гэтага маленькім гуманоідам, мабыць, і дурэць не хацелася. I не хацелася гуляць у салодкія хованкі, ляжалі яны, мабыць, сцішаныя, а ў іх галовы праз чыпы днём і ноччу ўводзілася інфармацыя.

I потым, калі яны падрасталі, чым жа цікавіліся, што іх хвалявала і цешыла? Кніжак, у якіх казкі напісаны, яны не чытаюць, ды ім і не трэба чытаць, творы ў іх галовы ўжо іншыя загнаны… Маляваць ім не трэба — на стэрэаэкранах для іх даўно ўсё намалявана — мультстрашыдлы, дзе пачвары адна за адной ганяюцца… Песні, што людзей яднаюць, ім не трэба спяваць, бо яны іх ніколі не чулі і не ведаюць, што гэта такое — ціхія пранікнёныя матуліны песні… I, чым больш разважаў пра гуманоідаў, тым жахлівей было: разумеў, якімі няшчаснымі яны станавіліся, калі вырасталі… I не задумваліся над тым, хто яны і навошта жывуць. Ува мне адно і тое ўбілася: яны былі не вінаватымі… I не задумваліся, што праз чыпы ў іх галовы праграма закладвалася, якая імі поўнасцю кіравала і валодала… I таму цікавілі іх толькі відовішчы на стэрэаэкране, ды салодкія крэслы-ляжанкі.!х, акрамя работы на канвеерах, новых праграм чыпавання і кадзіравання, методык кланіравання, нішто і нічога не цікавіла…

Колькі будзе сто дваццаць дзевяць у пятай ступені яны ведаюць…

Квантавую механіку ведаюць, сутнасць энтрапіі ведаюць…

Праграміраванне і кадзіраванне ведаюць…

I вераць, думаюць, што разумныя і самастойныя ў сваіх рашэннях, а калі сапраўды?..

Жахліва мне стала ад сваіх здагадак.

I яшчэ я падумаў…

Калі гуманоіды навучыліся самі сябе вырошчваць у колбах, калі яны на лякарствы пускаюць ствалавыя клеткі, значыць, яны і расліны генетычна падправілі, і рыбы, што ў падземных карытах плавалі, таксама генетычна падпраўленыя. I мо таму ў магазінах іхніх я ніякіх прадуктаў не бачыў — тубы суцэльныя, дзе адны кашы і пюрэ, як у касманаўтаў, і ў тубах тых невядома чаго намешана…

Хоць каму што намешана: адным булкі з фінікамі і аліўкамі, а другім — шыш з газаў і паветра…

Ды і пра натуралаў Лупавокенькі нешта цямніў, маніў ён мне, лапшу на вушы вешаў. Можа, і праўда, — жылі на Дзэце натуралы, якіх Лупавокенькі калёным жалеззем выпальваў, але ж, як ён сам прагаварыўся, была ў іх і эліта, якой не ўжыўлялі чыпы. Можа, прадстаўнікі гэтай эліты і сустракалі мяне, і вельмі здзіўляліся, калі ўбачылі. Можа, за тымі засакрэчанымі шыльдамі, якія былі на вяршынях пірамід, і якія я ўгледзеў, і хавалася іхняя эліта, што правіла Дзэтаю?.. Можа, там і хаваліся гуманоіды, якія праз кланіраванне зазірнулі ў вечнасць?

Не ўсё так проста на гэтай Дзэце… А пытацца пра іхнія праблемы ў Лупавокенькага не хацелася — у мяне сваіх зямных праблем хапае… Ды і што ён мог мне сказаць?..