* * *Дзе твае межы, дабрата?(3 крывёю повязі ірвуцца...)Своечасова б забрытаць,Каб злом табе не абярнуцца...Каб шчодрасць годная тваяНе стала дробязнай апекай,З якою робіцца ўтраяІ пуста й душна чалавеку.Ён паспрабуе ўсё прыняць,Даць усяму сваё найменне,Ды не даруе, дабрыня,Спагадлівага прыніжэння.1977* * *...I прыпасе нялёткае імгненне:Зноў змрочна, глуха.А ты не маеш права на сумненне,На стому духу.Не маеш права ты ў нявер'і горкімШукаць прычалу, —Не прабачаюць здраду нашы зоркі,Не прабачаюць.1977* * *Цуд не бывае нечаканы,Не спраўдзіцца яму раптоўна:Жаданы пасля ночы ранак,З карэньчыка ідуць бутоны.Зялёнай клеткай хларафілуЗавяжацца першапрычына, —Хай выстарчыць бунтоўнай сілыЗрабіць рэальнасцю магчымасць!..А хто не меў тут дачынення,Слязы ні ўсмешкі не патраціў,Той цудам назаве здзяйсненне...Была ж,як выклік,праца.Праца!1977* * *Ловяць даляглядгады імклівыя, —Таямнічы, непазбежны дар...Чалавек адно датуль шчаслівы,Покуль самумее шчасце даць.І адвекубудні нашы ўпартаЦвердзяць,новы беручы рубеж:Дай нам,лёс,таго, чаго мы вартыя,Каб не здрадзіць намсамім сабе.1977* * *Хто вас прымаў калі,парады:«Будзь асцярожней, тут асцюк»?Удзячна колкаму жыццю,Што выхварэла гэту праўду:Тамсэрцу засень адшукаць,Дзе сонцасмаліць без патолі....I каласуе маё полеПад горным знакам васілька.1977* * *Дэкаратыўная свячаНа століку;а на марозе —Напята-белая бяроза...Адкрэсліць!Занава пачаць!Што адцвіло — таму сатлець,І ўжо няма другога выйсця,Як толькі —пераможна смецьШукаць лістотай новай высяў.І не баяцца пераменУ лёсе,гэтак, бы ў прыродзе!Як выдых:Хай былое — тлен,І як удых:Няхай зародзіць!1977
МЁДУ СЛЯЗІНАЧКА СВЕЦІЦЦА…
РУКІ МАЦІЯк соладка спіццаУ роднай хаце,Калі пасцель табеСлала маці.Як хораша ранкамПрачынацца,Калі да сняданкаБудзіць маці.Як рупна сонцаЗ паўдня прыпякае,Нада мной узнятаеМатчынымі рукамі.Ператомлена ўздрыгваюцьРукі маці:Як кара, шчасцеНеба трымаць ім!На крокі твае,Як на песню,Галаву ўзнімаю.Пакуль іх чую,Мне жыць не страшна,Мама.1977
