Позірк вымгліу туман стамлёны,Скроні выбеліла асака.Задрамаць не даюць страмёныХмарагрывага рысака.Як завецца ён —Лёсам,ТаланамЦі адчаем маім?АлеТолькі мчаць бы на ім,Раззлаваным,Дзень вітаць у крутым сядле.Апантана жыццю адданы,Мушу ўсё я прачуць спаўна,Каб Яго НяўмольнасцьЗагнаныЧасАдчула мая спіна...
* * *
Запыталка-дражнілкаБылая,Малая...Пытаць навучылаБабуля Малання:— Варона-старажона,Ці была ты імасць?— Была-была!..Адказ немудроны.Спытаць магчымасцьБыла —Сплыла...Да бульбы варонайЗакраса — брусніцы.Сарокай,ВаронайМаленства прысніцца.Маленства прысніцца,Туга праясніцца.За прасніцай мама —Баліць паясніца.Мне соладка спіцца,Мяцеляцца спіцы.Гудзе калаўрот —Юных годКалясніца...Каб зноў тыхНа годСто нагодПадражніцца:— Варона-старажона,Ці была ты імасць?..Лёд зялёны, сцюдзёны,Кладку памяці вымасцьЗ нябіткага шкла.Была...
Перад халадамі
Каб лісток —ГалýтайВосень перастоіць.Сек імжакай лютайСівер, як трастою.Роспачлівы выбухБелага застолляУ азёрных шыбахСтоена застогне.Маладая скрухаПерагаладае.Вусцішна і глухаПерад халадамі...
Партызанская маці
Не працэджан хмар сырадой.Ці не купіны закурэлі?Ступні сталіКарой цвярдой —Ад сырой зямлі закарэлі.Пальцаў скручаныя караніНамясіліся гною, гліны;За сыноў(Божа іх барані!)Ногі матчыныМацалі міны.Не да сноў —Сны вяртаюць зноўДопыты,Катаванні,Расстрэлы.Паправодзіла ўсіх сыноў —АніводнагаНе сустрэла...Не расце трава забыццяНад балючым карчом —Пад крэвам.Захавальніца дрэва жыццяСтала дрэвам...
* * *
Не мне чакаць лагод-выгод,Калі пачну,Як тыя знічкі,Перабіраць ружанец год.Не з мурагом падвялым брычкі,Што не адчулі шпал пагонь,—Мае гады —Як электрычкі:Скачу ў вагон,Нібы ў агонь.Мне не змяніцьСвой нораў,Звычкі.Хоць крыжам ляж на палатно,Прамчацца свістам —Ім лацно!—Мае гады,Як электрычкі...
* * *
Я ім не ўгароджваў загонаў.Не цішыў разбег імклівы.І зоры мелі за гонарДзядамі ўплесціся ў грывы.Бакі не зазналі лейцаў,Падкоў асцярогі — ногі.За мной не хадзілі ўлегцы,Цягнулі цяжар знямогі.Я іх не кілзаў ніколі,Сцярог ад абраз i тлуму.Як некалі з князем —Коней,Са мной пахаваюцьДумы.
