Читать «Стамбульскі экспрэс» онлайн - страница 185
Грэм Грын
— Я звяртаюся да вас, мае дарагія сябры, ад яго імя, — і ён абняў Кэры за плечы, а потым лёгенька падштурхнуў яе да трапу, які вёў уніз да яе каюты. Кэры ўскрыкнула, як параненае птушаня, і знікла.
— Што здарылася? — спытаў Гом.
— Відаць, нешта ўспомніла.
Я ведаў, што яна прыгадала, але не сказаў яму.
Ён працягнуў мне поўны келіх:
— Я не буду болей прымушаць вас піць цэлую ноч навылёт, але тое-сёе хачу вам яшчэ сказаць. У мяне будзе новы памочнік бухгалтара.
— Вы маеце на ўвазе... Вы робіце мне папярэджанне...
— Цяпер, калі ў вас ёсць жонка, вам спатрэбіцца болей грошай. Я стаўлю Арнольда на чале фірмы «Джэнерал Энтэрпрайсіс». Замест яго галоўным бухгалтарам нашай фірмы прызначаю вас.
Калі я праходзіў міма каюты Кэры, я пацікавіўся, ці зачыніла яна дзверы на ключ. Дзверы былі адчыненыя. Кэры сядзела на ложку, падцягнуўшы калені да падбароддзя, і глядзела пільна ў ілюмінатар. Загулі рухавікі, і мы пачалі выходзіць з гавані ў адкрытае мора.
— Ты яму ўсё сказаў? — спытала яна.
— Не.
— Ты ж абяцаў, — сказала яна. — Я не магу плыць у Італію на гэтай яхце, калі ён нічога не ведае.
— Я абавязаны яму ўсім, — сказаў я. — Гэта ён параіў, як мне вярнуць цябе назад.
— Тым болей ты абавязаны расказаць яму пра ўсё.
— Няма чаго расказваць. Ты думаеш, што пасля ўсяго таго, што ён зрабіў мне, я буду яго зводзіць з Бліксанам?
— А як жа акцыі?
— Калі я пайшоў у казіно шукаць Філіпа, я забраў грошы, якія пакінуў Другому. Наш заклад быў скасаваны. Другі разбагацеў на пятнаццаць мільёнаў, а Філіпу засталіся апошнія пяць мільёнаў, калі ён не паспеў іх ужо прайграць. Мы вярнуліся на тое самае месца, адкуль пачалі свой шлях.
— Мы ніколі туды не вернемся.
— Ніколі?
— Я кахаю цябе намнога мацней. Бо я жахліва подла паводзіла сябе ў адносінах да цябе і ледзь цябе не страціла.
Доўга мы амаль што не гаварылі: на цесным ложку не хапала месца ні для чаго, апроч нашых цел, але недзе ўжо на світанку, калі трохі развіднела, я разбудзіў яе і расказаў пра прапанову Гома.
— Багатымі мы не будзем, — паспяшаўся я запэўніць яе, баючыся страціць яе зноў, — але ў наступным годзе мы зможам сабе дазволіць паехаць у Борнмут...
— Не, — сказала яна сонным голасам. — Давай лепей паедзем у Ле Туке. Там ёсць казіно. Але не карыстайся болей сваёй сістэмай.
Гэта было адзінае абяцанне, пра якое я зусім забыўся. Я падняўся і выцягнуў з кішэні сваю выдатную сістэму, парваў яе на кавалачкі і выкінуў праз ілюмінатар — вецер падхапіў белыя шматкі паперы, падобныя на вялікія камякі снегу.
Заўвагі
1
Жыд, жыд
2
Вось бачыце
3
Лонданскую «Таймс». Што такое? Няма нічога? «Матэн» і «Дэйлі Мейл». Добра. Дзякуй
4
Колькі каштуе? Тры франкі. Ну і ну!
5
«Жыццё»
6
Першая змена, першая змена
7
Па-талейранску
8
Вуліца ў Лондане.
9
Марка дарагога аўтамабіля кампаніі «Ролс-ройс».
10
Карэнны жыхар Лондана.
11
Універсальная крама ў Лондане, дзе гандлююць таннымі таварамі.
12
Рубі М. Эйрэс (1883–1962) — папулярная ў 20-я гады ангельская пісьменніца, аўтар бульварных раманаў.