Читать «Тутэйшыя» онлайн - страница 39
Янка Купала
СПІЧЫНІ. Паложым, гэта таксама грабёж.
НАЧАЛЬНІК. I што далей было?
МІКІТА. Нічога. Там у нумары, куды я зносіў рэчы, сядзелі нейкія маладыя, меджду протчым, мусьі ў форме і нейкія маладыя, меджду протчым, мамзэлі без формы ды выпівалі пазнанскі лікер.
НАЧАЛЬНІК. I вы тых рэчаў к сабе ў хату не цягалі?
МІКІТА. Ані падвязачкі не прыцягнуў! Ага! Маю нават сведку. Мамзэль Наста была ў тэй самай кампаніі, дзе выпівалі, і бачыла, што я начальнікавы рэчы ўсе там складаў.
НАЧАЛЬНІК. Мы ўсё-такі маленькія агледзіны зробім вашых рэчаў, каб часам памылкова не запуталіся між імі і чужыя. (
МІКІТА (
НАЧАЛЬНІК. Добры гандаль! (
МІКІТА. Гэта не мёд, меджду протчым, і не на гандаль, а патака, якую сам з мамашай буду есці.
НАЧАЛЬНІК. Награбленая?
МІКІТА. Меджду протчым... меджду протчым, так сабе ўзятая з агульнадаступных грамадзянскіх складаў, зусім так сабе.
НАЧАЛЬНІК. Добрае так сабе... Вашы дакумэнты!
МІКІТА. Якія — старыя ці новыя? старыя во дзе — у гэтых портфэльчыках. (
НАЧАЛЬНІК. Старыя потым раскумекаем — давайце новыя.
МІКІТА (
НАЧАЛЬНІК (
МІКІТА. Зусім польскі і з усіх бакоў польскі. (
НАЧАЛЬНІК. Хто можа прачытаць?
СПІЧЫНІ. Пазвольце, таварыш, я прачытаю. (
МІКІТА. «Яко розносіцель», Гэнрых Мотавіч!
СПІЧЫНІ. Паложым, не «яко розносіцель», а «яко доносіцель», — чорнае на белым стаіць.
НАЧАЛЬНІК. Ператлумачце дакумэнт.
СПІЧЫНІ. «Паказчык гэтага, Нікіцій Зносілов, служыць у Менскім Камісарыяце поліцыі даношчыкам».
МІКІТА. «Разношчыкам», Гэнрых Мотавіч!
СПІЧЫНІ. Не «разношчыкам», а «даношчыкам», — чорнае па беламу стаіць, гражданін Зносілов.
МІКІТА. Вы, мусье профэсар, кепска прачыталі і кепска ператлумачылі.
СПІЧЫНІ. Паложым, я ніколі кепска не чытаю і кепска не тлумачу, глядзеце самі, гражданін рэгістратар!
МІКІТА (
СПІЧЫНІ. Паложым, пры чым тут мая навука, калі вы самі пераблуталі «до» з «роз'ам». А можа, вы й не пераблуталі?