Читать «БАГАМ НОЧЫ РОЎНЫЯ» онлайн - страница 100

Сергей Песецкий

P. S. Дам табе яшчэ адну параду, хоць і ведаю, што ты яе не паслухаеш: выходзь замуж за Паўлушу. А я буду суцяшацца дзьвюма рэчамі: гульнёй і адной вельмі цікавай формулай, у якой я не змог знайсьці памылкі.

Такі ліст я напісаў Лізцы. Пастараюся як мага хутчэй аддаць яго ёй разам зь дзёньнікам. А цяпер трэба спаць, бо заўтра ў мяне дзяжурства.

VII

АПОШНЯЕ ДЗЯЖУРСТВА

Жыцьцё індывідуума,

узятае наагул, мае характар трагедыі,

у сваіх дэталях яно — камэдыя.

Артур Шапэнгаўэр

1

— Што гэта вы такі вясёлы? — спытала Рамана Карнеўская.

— Прачытаў нядаўна адну кніжку і ўвесь час яе ўспамінаю.

— Такая вясёлая?

— Страшэнна вясёлая!

— Дайце мне пачытаць.

— Баюся, што вы засьмеяцеся да сьмерці. Зрэшты, яна чужая. Сёньня трэба яе вярнуць.

— А як яна называецца?

— «Сад пакутаў».

— Абавязкова пастараюся прачытаць.

Карнеўская чысьціла акумулятары.

— Кіньце вы гэта. Ужо дванаццатая.

— Трэба скончыць.

— Ня варта было пачынаць.

— Чаму? Камусьці ж гэта трэба зрабіць.

— Навошта? Хай самі працуюць, нягоднікі, пакуль не сапсуюцца. Цяпер век электрычнасьці, трактараў, матораў. Чалавек нават міргаць не павінен! А такая прыгожая дзяўчына сваімі цудоўнымі ручкамі кешкаецца ў агіднай кіслаце. Бальшавікі павінны выдаць дэкрэт: «Жанчыны — аздоба жыцьця! Яны павінны толькі адпачываць і зіхацець». Для працы хопіць мужчын. Толькі трэба старанна працаваць. Ня доўга, але сумленна і разумна. Так трэба зрабіць. А ў нас камісары далі жанчыне роўныя правы з мужчынам, але толькі ў працы. Пазаганялі іх на фабрыкі, у шахты, на цяжкія працы. Кіньце гэта, чорт зь імі, бо мне сапраўды прыкра.

— Дзіўны вы сёньня, — сказала Карнеўская.

Аднак працу кінула і пайшла мыць рукі.

Калі Карнеўская зьбіралася сыходзіць, Раман зьвярнуўся да яе:

— Пані Зіна, трэба разьвітацца па-сяброўску.

— Што вы кажаце?!

— У мяне такое ўражаньне, што мы больш ня ўбачымся.

— А што здарыцца?

— Ня ведаю. Але мне так здаецца.

Карнеўская, зьдзіўленая, глядзела яму ў твар. Раман паціснуў ёй руку, а пасьля пацалаваў у вусны. Зьбянтэжаная дзяўчына выйшла зь дзяжуркі, але раптам вярнулася.