Праўду кажуць, што ўпоцемках доля брыдзе,Бо не раз і не два спатыкнецца,Хоць магічны ліхтарык даецца —Тая ўсмешка, якая на вуснах цвіце,А карэніцца ў саменькім сэрцы.Як багата людзей умурована ў змрокСтраху, злосці або нараканняў,Ні сабе, ні камусьці ў блуканняхНе пасвецяць ні поблізу, ані здалёк,Пераслеплыя да шкадавання.I як мала, як мала між люду такіх,Хто ва ўласнай хадзе па выбояхЗберагае, як найдарагое,Чысты вогнік свайго міласэрдзя да ўсіх,Сам аж свеціцца хто дабратою.Але вось ён, нябесны ці дар, ці заклён:Покуль ляжаш грудочкам пад сосны —Аддавайся жыццю светланосна!I цвіце тая ўсмешка, якая спакон —Знак абранасці тайнай, дзівоснай.1989ПАМЯЦІ РАМАНА- Ты клікала мяне?- Прыгадвала цябе.Сказала,Што мне яшчэ ні разу тыНе сніўся...Не падыходзь так блізка:Цябе ж ужо няма,Ты ж у магіле!- Ты памыляешся: Усе мы ёсць.I ўсе мы тут.- Не падыходзь.Не датыкайся!...I пракідаюся ў спалоху.Кужэльнае святло світання.Уласны мой пакой.Тыгр цацачны з разумнымі вачаміI кнігі на паліцах.Спакой і ціша.Нікога.Але —Зачыненыя нанач дзверы —Прачынены!..Але —Шчака мая гарыцьАд пацалунка!..1989ПАМЯЦІ ФЁДАРА МІХАЙЛАВІЧА ЯНКОЎСКАГАБываюць душы — светлата сама,З нялёгкім конам — цемнату адпрэчваць.Вас Беларусі выкахала Вечнасць,Але ў гурмы пытаць пра Вас — дарма:Не ведае, не прыгадае Вас,Таго, хто так нямодна, далікатна,Нястомна ў час, да ганьбы духастратны,Вялічыў дух* каб ён ушчэнт не згас,Каб выспявала, як зара, пара,Калі на мову сэрца і служэнняВысока зашугае ўспалымненнеI бел-чырвона-белага кастра.Калі, стваральнай мудрасцю жывы,Згартуюць люд Асвета, Памяць, Веры....I недзе там, у яснасяйных сферах,За свой народ усцешыцеся Вы!1991БРАНЗАЛЕТ
Марыі
...I пакорна белую хусцінкуПерад тым, што сталася, ўзняла.Не пярсцёнак на руцэ — пласцінкаШчыльненька запясце абняла.Медны цуд камп'ютэрнага веку —Зелянкава-жоўты бранзалет,Ад усіх занемаганняў лекі:Покуль носіш — будзе ўсё як след!- I галоўцы не балець ад жалю?- I адчаю сэрцайка не джаліць?Ах, не зразу белую хусцінкуПерад тым, што сталася, ўзняла.Тонкай змейкай меднай пласцінкаТонкае запясце абвіла.1989
