Читать «Сама пайду дарогаю, голас пашлю дуброваю...» онлайн - страница 8

* * * На моры жабка красенцы ткала. Рана-рана красенцы ткала. Прыйшоў арачак Да жабкі ў сваты. Рана-рана, да жабкі ў сваты. Даець ей ганьбу Вірлун пуляты: — A ў цябе, ў жабкі Кароткі лапкі. Рана-рана, кароткі лапкі. — A ў цябе, рачак, у срачцы вочкі. Рана-рана, у срачцы вочкі. — Кароткі лапкі Далёка скачуць. Рана-рана, далёка скачуць. — У срачцы вочкі Далёка бачаць. Рана-рана, далёка бачаць. * * * Перапёлка, ты не ві гняздзечка Блізка ля дарожкі, перапёлка. Пастушочкі каровак пагонюць, Яечкі заберуць, пастушочкі. Канюшочкі на начлег паедуць, Гняздзечка распоруць, канюшочкі, Перапёлка, ты не ві гняздзечка Блізка ля дарожкі, перапёлка. * * * Божа мой! А ель мая зялёная, Свякроў мая шалёная, Загадала мне работачку: На моры бялілць, На лесе сушыць, На небе качаць, У арэшак складаць. Я ж не вутачка Па мору плаваць, Я ж не птушачка Па лесу лётаць, Я ж не соўнейка Па небу хадзіць, Я ж не вавёрка У арэшак складаць. * * * А я ў полі жыта жала, Дамоў прыйшла, бяда стала. Звалілася свякроў з тыну У зялёную крапіву, Не жаль жа мне свякровачкі, А жаль жа мне крапівачкі. Кралівачку на нівачку, Свякровачку ў магілачку. Кранівачку жаці буду, Свякровачку клясці буду. * * * Сама пайду дарогаю, Голас пашлю дуброваю, Няхай голас галасуіць, Няхай мяне мамка чуіць, Вячэрачку мне гатуіць, Пасцелечку мне бушлуіць. Вячэрачку смачненькую, Пасцелечку мякчэнькую. Вячэрачку медавую, Пасцелечку пухавую. * * * A каліна-маліна, Не стой над ракою, He раўнуйся ca мною. Было тады раўнавацца, Як была я ў татулькі Бялей твайго цвету, А чырваней ягодачак. А як у свёкаркі стала, На рутаньку звяла, Стала тонкая, як былінка, Стала белая, як ліпінка. A былінка стаптаная, А рутанька сарваная, A ліпінка здзяроная, Я ў свёкаркі зажуроная. * * * Іду, бягу дарогаю, Крышу, ламлю ляшчыннічак, Трушчу, лушчу арэшачкі. Ядзёрачкі ў рукавочак, Шалупачкі ў прыпалочак. Ядзёрачкі мамулечцы, Шалупачкі свякровачцы. I з свякроўкай пасваруся, Мамулечцы пажалюся. А шумён наш бор, шумён Над усімі барамі. А хвалён наш пан, хвалён Над усімі панамі. Яго пані майнейшая, Яна за ўсіх ладнейшая. Выкаціла бочку віна, Другую — гарэлачкі. Бочка віна для дзяўчат, Гарэлачка для хлопцаў. A хлопчыкі іграць будуць, A дзяўчаткі спяваць будуць. * * * Звінелі пчолкі, па бару лятаючы, Салодкі мёд збіраючы. Плакала ўдоўка, вячэрку гатуючы: — Вячэр мая сахарная, З кім мне цябе спажываці? Дзеткі мае драбненькія, З кім мне вас гадаваці? A i з Богам, удовачка, Бедная галовачка.