Што ні дзень —Сандзень.Можна й пасандзеніцца!Пакупнік —не цюлень,Дзе ён дзенецца?!Пераўлік.Пераўлік.Пераўлік за пераўлікам.Быццам сам ix пакупнікНа сваю бяду наклікаў.Што ж, бывайце,Дачы, ўдачы!Пачынаюць перадачы.Толькі б пасля перадачыНе насіць бы перадачы!Быццам бы па просьбе мае,Закрываюцца стараннаУ адзін дакладна часI сталоўкі,й рэстараны,I кафэ,i магазіны,—Ахапіў парыў адзіны!...Даўней,Каб быў спакой i мір,Вісела б шыльда на прыпынку:«Закрыт дзявочы манастыр —Усе ў дэкрэтным адпачынку!»
ШЧОДРЫ
Ураджай ці недарод,Лівень лье,Сухмень лютуе,—A шаноўнейшы гародВас заўсёды пачастуе.Толькі трэба нездармаПомніць акалічнасць тую,Гультаям дарог няма,—Іx шчадрунНе пачастуе.Любіць працу,А таму,Каб не звёўся род зялёны,Скарбы аддае таму,Хто штодзённа б'е паклоны.A іначай бы не змог,Бо ў яго —Паганскі бог!Самай ранняю вясноюЗабуяе барышное.Прададуць расаду цёткі —I замоўкнуць звады,Плёткі.I замочаць барышыКухлем піва ад душы!А гарод сабе расце.Хутка вус гарбуз закруціць.Ка прыслонку ў духацеГалаву замятаруціць.Памідор прысмяг такі.Наліваецца, пуляты.А на прывязі гуркі,Як падласыя цяляты.Сонца йдзе на вадапой —Пахне кменам,Пахне кропам.Як расол, круты настойБ'ецца пад нябесным стропам.A сланечнік ля грады,Непапраўна аблавухі,Як салдацік малады,Каля дзеўкі-векавухі...
АДВЯЧОРКАМ
Пераходзіць каторы разЧорны кот радыёлам дарогу.Недзе ў змроку трактар заграз,Цягне ўпарта сябе самога.Хай бы норму сваю ўзараў —Я жадаю трактару ўдачы.I ад спраўi ад тэлестраўЗасынаюць мае Ушачы.Хоць багата ўжо лютых зім,Жарка ў грубках гарыць алешнік,З расцяробаў,на злосць усім,Зноў сваё заладзіў насмешнік:— Цімох,Цімох,Павёў дзяўчыну ў мох,у мох,Прытуліў,паваліўОх-ох-ох-ох-ох!..«Непапраўны стары звадыяш!» —Салаўя лагодна ўшчуваю.Болей цягне сказаць:— Ды я ж...Я сябе юнаком адчуваю.Гэта хлусяць,што пастарэў,Што чакануюўжо сустрэў.Салаўі не лічаць гадоў,Салаўі не пяюць калыханку.Зноў праводзіцьяе гатоўДа світанняад весніц да ганку...
