Читать «Амплітуда смеласці (I лірыка, і гумар.)» онлайн - страница 36
Рыгор Барадулін
Пражскі надвячорак
Пакуль сабака думна пазірае,Чакае спачувальна гаспадар.3 вакна, як з нішы статуя,СтараяУзнікне,3 надвячоркам зліўшы твар.Паверыш,На вячэру матацыклыСа смакам рэжа Прага —ДацямнаНе ціхне віск.I розніць нюх прывыклыВензінны пахАд піва і віна.Каб рана ўстаць,Кладзецца Прага рана,Сцяжэла мружачыПавекі крам,Каўнер смугі наставіўшы каляна,Паспешна захінаеКрыссе брам.I толькі ночПаненкаю-сялянкайІдзе,Рукой трымаючы падол.I ўявіць вуліцаСябе палянкай,Як груша глухаГрукнецца на дол...Істужку дняНяспынны эскалатарПракручвае —Стараецца злавіцьСпакойны кадрУ мітусні стракатай,Каб рух наноўУранку блаславіць.
* * *
Спас на двары.Не чыніць бяды запас.У сада крамяны грэх3 душы здымаюць манашкі.3-пад высвечаных далоняўЯблыкам бачна якраз,Як да іх набліжаюццаЧорныя апранашкі.Ці гэта ЕвыУ шатах жалобных, тамуШто яблыкі выспелі,А недзе забавіліся Адамы?Галінку заломвае вецер,Як сват вясёлы куму.Пахне віном з вінарніI восенню блізкай з крамы.Сад абгароджаныЗасяроджана слухае даўніну,Лысагаловы яблыкаміI лісцем падвялым ціхі.А мне знаёмая прыказкаКоле пад рабрыну:Пайшоў бы ў мніхі,Дык думкі ліхі...
Табар
Плячо ў плячо наўкол дамы пасталі —Любы сустрэць гатовы чужакоў.Ад стрэх гарачыхВесялеюць далі.Хай скнара-часВядзе падлік вякоў!Даў гораду імяГусіцкі табар.Угледзься лепш — гусіцкія вазы,Агню і навальніцам даўшы хабар,Акамянелі, быццам абразьг.А табарыты,Волі сібарыты,Былі,Пачаўшы лёс чьгтаць з азоў,Дажджамі ўмьгты,Хмарамі акрыты.Да неба як рукой падаць з вазоў!Суседу скрытнаму —Малітва, кірха,Парадак, каб кубло азалаціць.Гусіту спрытнаму —Хай бітва, кірка,Акуты цэп галовы малаціць.Гусцёж багатаму,Бядоце — жыжка,Не, ён не хлеба кус —На лобе гуз.Глядзеў,Як вока праведнасці Жыжка.Гарэў, каб змрок над краемЗнішчьгць, Гус.Няхай турыст-прышэлец памаўзее.Чэх вёз адвекуСвой нялёгкі воз.Гусіцкі воз,Што сцішыўся ў музеі,Раскажа, на каго каменне строс!