* Пад такой назваю вядома фрэскавая выява маладой жанчыны (XVI ст. да н. э.) з Кноскага палацу на Крыце.
Твае імёны
Я забываю словы.Словы забываюць мяне.Мы сустракаемся на белым аркушы,не пазнаючы адзін аднаго,сьпяшаючыся разысьціся,быццам у прыцемнай выгбедзе-небудзь у Рызекаля сабору сьвятога Якубаабо на менскім праспэкценасупраць кавярні «Паляўнічы».Толькі твае імёныяшчэ памятаюць мяне.Я пакуль пазнаю іху крыклівых натоўпах чужых найменьняў,выводжу іх на паперы(чамусьці ў ніжнім левым кутку,чамусьці зялёным атрамантам),пішу іх сьцішана й асьцярожна,захінаю рукойад ветру з расчыненага вакна —каб не паляцелі ў неварацьчародкаю зялёных стракозаў.Баюся заблукаць бязь іхна гэтай гулкай белай роўнядзі,дзе так часта надараюцца праявыпад назваю fata Morgana.Баюся заблукаць незваротна.Цябе завуць Трава.Цябе завуць Неба.Цябе завуць Вогнішча.Цябе завуць Дарога.
