Я за аблокамі сачыўІ кожнаму даваў найменне.Цвяліў вятрыска далячынь —Імёнаў паскараў знікненне.Аблокаў большасць найхутчэйЗнікала ў мройве далягляду.Як несла іх далоў з вачэй!Як гнаў вятрыска іх зацята!Імёны нішчыў ён, алеУ небе ўбачыў я аблокі.І як вятрыска ні шалеў,Яны трымалі дух высокі.
ДА НЕБА
Здароў, Груган! Ты — птах, я — чалавек.Дзе крылы у цябе — я маю рукі.Ты не крыўдуй на гэты несусветны здзек, —Прабач, я выдумляю ад пакутлівай дакукі.Лунай, Груган!Груган за неба паляліць.Яму за небам хопіць месца.А я радзіму буду сніць,Яна мне кропелькай здаецца.Ты пачакай мяне, Груган.Мы разам палялім да неба.Пачуем велічны арган,Пабачым — крылы ці патрэбны.І я здзіўлюся — звыкся сніць —Воч не стае Радзіму ахапіць!
ПІЛЬНЯ
Бярвенне дарэшты на дошкі звялі, —Як шчыльна пілоўку у штабелі сцелюць!Ля пільні ад хвояў кара да зямліПрыстала жыўцом, як да новага цела.Па звычцы чакаюць бярвення дзядзькі:Працоўныя рукі — нястомныя служкі.І ляды вядуць, як заўжды, напрасткі —Да пільні, да гвалту, да дошак, да стружкі.
АДБІТКІ
Люстэрка трымае да ночы адбіткі:Рахманыя, ветлыя, хіжыя твары.І маюць яны, нават самы някідкі,Імёны свае, як расліны ў гербарыі.А ноччу адбіткі пакінуць люстэрка,Пасыплюцца долу — заб’юцца ўтрапёна,Як соліды важкія з бомкай манеркі, —І профілі згубяць дазвання імёны.
ПУШЧА. СОВЫ
Куды вы ляціце, містэрыі совы?Па душу ізгоя аморфнай будовы?Шукаць паратунку за плойай Парыжыў?А мо куды бліжай?Куды вас вядзе птах надзьмуты, вучоны,На крылах якога паўмесяц чырвоны?Чамусьці азваўся Скарына Францішак:— У цішу.
УЦЁКІ
Уначы Вурдалак галасіў.Ў Мёртвым возеры білі званы.Я з апошніх падманлівых сілПілаваў на сябе кайданы.Гэта ноч для уцёкаў — як ёсць.Я не ведаю лепшых замоў:Абароніц мяне прыгажосць,Захавае ад скону любоў.Што мне жахі твае, Вурдалак?Ты ў памыйныя здрады не ўлез.Вечарніца, як змоўніцкі знак,Мне сцяжыну пазначыла ў лес.Ў Мёртвым возеры білі званы…
Я ніколі у храме не быў,Я не ведаю храма святога.Толькі сніў каляровыя сны,У якіх нараджалася слова.Нараджалася ў храме — з аблокаў.Я трываў,Я трываў —І заплакаў.
