Читать «Над ракою Арэсай» онлайн - страница 8

Янка Купала

VI

А на рэчцы на Арэсе Сталася прыгода: Ідзе наступ на балота 3 поўначы, з усходу. Там красуе ўжо камуна На тарфянні бурым… Паляшук жа адзіночка Ўсё йшчэ бровы хмура. Не хмурыся, добры дзядзька, Гэтак хмурна, сумна! Для тваёй жа лепшай долі Вырасла камуна. * А па рэчцы па Арэсе Бегае «маторка»; — Стары човен, як карыта, Пазірае горка. Дажывае свайго веку На яве ўжо новай, Бо ўжо човен у Палессе Ўрэзаўся сталёвы. Новы човен сілы повен, Гордасцю лялее… Паланеецца Арэса Чырвонай лілеяй. * А на рэчцы на Арэсе Тэмп узяты шпаркі: Камунары, камунаркі Глядзяць гаспадаркі. Тут спаборніцтва ў пашане, Ударніцтва такжа, Кожны месца сваё знае, Бо іначай — як жа?! Не пагаснуць для іх зоркі, Як дасюль не гаслі; Пашыраецца камуна, Пашырае яслі. * А на рэчцы на Арэсе Растуць акцябраты, Піянеры, камсамольцы — 3 бальшавіцкім гартам. Расце змена камунарам Стойкім, гартаваным. Служыць будуць камунарству Як бацькі, аддана. Не папусцяць сябе ў крыўду Ў буры, ў ліхалецці; Для іх цэлы свет — край родны Для іх сонца свеціць * А на рэчцы на Арэсе Будынкі, будынкі! Пахнуць соснаю смалістай, Пахнуць свежым тынкам. Сцены гладка склютаваны, Стрэхі з бляхі белай, Столь, падлога габляваны, Вокны ў сажань цэлы. Днём іх сонца асвятляе, Электрыка — ўночы.. Так сабе сам іх пастроіў Камунар-рабочы. * А на рэчцы на Арэсе Многа, многа дзіва; Жывуць сабе камунары Весела, шчасліва. Ды камуну сваю ладзяць, Каб што дзе ды лепей, Запяваюць гулка песні: — Калі хто зачэпе, Ды час прыйдзе, ды паклічуць Да новай работы,— Пойдзем асушаць з вінтоўкай Пінскія балоты.