Читать «Незвычайнае падарожжа ў краіну ведзьмаў» онлайн - страница 41
Алесь Бадак
Расчыніўшы вароты, Неаніла і Карына ўбачылі чатырох пластмасавых чалавечкаў, перад якімі са стрэльбамі наперавес стаялі афіцэры-вартаўнікі, не пускаючы іх у замак.
— Вы хто? — звярнулася Неаніла да пластмасавых чалавечкаў.
Адзін з чалавечкаў зрабіў крок наперад і, працягнуўшы феі вялікія скруткі паперы, сказаў:
— Баюся, мы яшчэ не маем права называцца канструктарамі, бо ўсё, што мы прыдумалі, пакуль можна ўбачыць толькі на гэтых чарцяжах. Але мы спадзяемся, яны Вас зацікавяць. Тут мадэлі цягнікоў, аўтамабіляў і нават пластмасавых людзей. Яны больш надзейныя і даўгавечныя, чым тыя, што робяць Вашы канструктары.
— Гэта змова! — замітусіўся Галоўны Канструктар.— Гэта змова! Што цяпер будзе?
Неаніла не ўзяла чарцяжы, аднак сказала:
— Добра, пойдзем у замак, і там вы мне ўсё раскажаце.
— Не верце ім, Ваша Вялікасць! — заенчыў Галоўны Канструктар.— Гэта вядомыя махляры і няздары, якія толькі і думаюць аб тым, каб заняць у замку месца Вашых лепшых у свеце канструктараў.
— Дазволь мне самой вырашаць, каму верыць, а каму не,— холадна прамовіла маленькая фея і павярнулася, каб ісці ў замак.
У прыгожай летняй альтанцы канструктары-самавукі расклалі на круглым століку свае чарцяжы.
— Вось,— сказалі яны,— тубусе распісана. Можаце паглядзець самі.
— Але я нічога не кемлю ў чарцяжах,— прызналася маленькая фея.
— Затое я кемлю! — крыкнуў Галоўны Канструктар, які спрабаваў дацягнуцца падбародкам да століка, але ў яго нічога не атрымлівалася.— Я кемлю і бачу, што гэтыя чарцяжы нікуды не вартыя.
— Замаўчы! — паківала пальчыкам на Галоўнага Канструктара Неаніла і звярнулася да канструктараў-самавукаў.— Можа, вашы чарцяжы і добрыя, толькі я хацела б праверыць здольнасці кожнага з вас у канкрэтнай справе.
— Тады няхай яны адрамантуюць Твой верталёт,— прапанавала Карына.
— Правільна,— пагадзілася Неаніла,— адрамантуйце мой верталёт — гэта будзе для вас першым выпрабаваннем.
Канструктары-самавукі вельмі ўзрадаваліся магчымасці паказаць свой спрыт у такой адказнай справе.
Праз паўгадзіны яны вярнуліся ў альтанку і даклалі:
— Вінтавая вось была замацавана вельмі кепска і не стаяла на сваім месцы. Мы ліквідавйлі непаладку, аднак сама па сабе машына вельмі недасканалая. У нас ёсць схемы, па іх можна будаваць верталёты, якія лётаюць не толькі ўперад, але ўбок і нават назад.
— Лухта! — усклікнуў Галоўны Канструктар.— Такога не можа быць!..
— Скажыце,— перабіваючы Галоўнага Канструктара, звярнулася да майстроў-самавукаў Карына,— на верталёце, які вы толькі што рамантавалі, цяпер можна лётаць?
— Можна, хоць ён і не вельмі надзейны і разлічаны на кароткія адлегласці,— адказалі тыя.
— Ты дазволіш мне пашукаць на ім Граню? — спытала ў Неанілы Карына.
— Ну, вядома,— пяшчотна сказала маленькая фея.— Я буду рада, калі ты знойдзеш свайго сябра.
25. ЗНОЎ У КРАІНЕ ВЕДЗЬМАЎ
Верталёт ляцеў над дарогай, па якой нядаўна ішла Карына. За штурвалам сядзеў адзін з канструктараў-самавукаў.
— Дзіўна,— сказала дзяўчынка, разглядаючы кабіну,— мне здавалася, што ў верталётах павінна быць шмат розных кнопачак і правадкоў, а тут, апроч штурвала, нічога няма. Як гэта ён ляціць?