Читать «Гарцунок-10» онлайн - страница 5

Я скажу вам, дзе жыве:

У мястэчку Заканаўскім,

За канавай,

У траве.

`

Майстра знаюць за канавай.

У яго - сябры і слава.

Стракатун,

Не спіць і ўночы,

Бо працуе сам за двух.

`

I стракоча, і стракоча,

Абшывае цэлы луг.

`

Шые світкі і накідкі,

Шые з шоўку і сукна.

Шые ўсе зяленай ніткай,

Сам зялены, як вясна.

`

Чмель тутэйшы майстра хваліць.

Задаволен майстра сам.

Так асе кафтан прыталіў -

Рада модніца аса.

`

А цяпер сказаць пара

I пра крыўду камара.

Не любіў яго Каняўскі,

Як і ўсе у Заканаўскім.

`

- Мне касцюм,- камар прасіў,-

Ты пашый, не як усім.

А Каняўскі у адказ:

- Гэта не па мне заказ.

З рогату камар аж тросся:

- А краўца адсюль папросяць,

А краўца з травою скосяць.

Я- то сам пераканаўся:

Ен ніякі не Каняўскі,

Проста выскачка з травы,

Проста конік лугавы…

`

Доўга майстра ен няславіў,

Ажно плюхнуўся ў канаву.

З камара ўвесь луг рагоча,

А кравец жыве, стракоча.

`

Адкрываю скрынку я -

Выпаўзла з яе змяя.

А змяя грымучая

I яшчэ паўзучая.

Пастаралася змяя -

Хата чыстая мая.

(Пыласос)

На адным каромысле

Застылі два вядры.

Адно прывыкла слухаць,

Другое - гаварыць.

(Тэлефон)

Плача і вые,

Гуляе па полі.

Толькі у рукі

Не возьмеш ніколі.

(Вецер)

Стаяў і быў

Да неба, рослы.

Цяпер стаю,

З травою роўны.

(Дрэва і пень)

Цераз лугі, лясы, лагчыны

Два браты сястру

Вядуць

З блакітнымі вачыма.

(Рака)

Знаемец ну і смешны мой!

Як растлумачыць тое:

Спачатку быў яешняю,

А стаў скаварадою?

(Сланечнік)

Вачанятак ціхіх пяць

З адной шчылінкі глядзяць.

(Струк)

У гэтай знаемай хаціне малой,

Хоць есць і цяпло і згода,

Чатыры браты разам жывуць,

А пяты асобна заўседы.

(Рукавіца)