Читать «Белорусы: нация Пограничья» онлайн - страница 175

117

Mickiewicz A. Dzieła wszystkie. Zebrane i opracowane staraniem Komitetu redakcyjnego. Т. XVI. Warszawa. S. 240. (W Polsce szlachta przyszła z Kaukazu, w Litwie książęta normandczycy, w Rosji tatarckie i normandskie... Czysto słowiańskiego państwa dotąd nie było.)

118

Mickiewicz Adam. Literatura słowiańska. Kurs pierwszy. Półrocze 1. Dzieła. T. 8. 1952. S. 89. (Polska i Rosja to nie dwie dzielnice ziemi, ale dwie idee, które dążą do realizacji, wzajemnie się wykluczają i toczą odwieczną walkę. Zależnie od różnych losów tej walki kraje i ludy słowiańskie ciążą to ku jednej, to ku drugiej z tych idei. W tych to ideach należy szukać natury dialektów.)

119

Mickiewicz A. Dzieła wszystkie. Zebrane i opracowane staraniem Komitetu redakcyjnego. Т. XVI. Warszawa. S. 230. (Ze wszystkich narodów słowiańskich Rusini, t.j. chłopi gubernji pińskiej, a po części mińskiej i grodzieńskiej, przechowywali najwięcej. W ich bajkach i pieśniach jest wszystko. Zabytków pisanych mało, tylko Statut Litewski pisany ich językiem, najharmonijniejszym i najmniej skażonym ze wszystkich dialektów słowiańskich. Zycie ich całe w duchu. Na ziemi przeszli całą historię w okropnej nędzy i ucisku. Nawet ziemia, na której mieszkają, uboga, sucha, bezpłodna, piaski albo bagna.)

120

Ibid. S. 318. (Tak, Panie! Wykrzyknął, przerywając mu — wierz mi, niema czystszego ludu jak nasze kołtuniaste Białorusiny!)

121

Ibid. S. 322. (Trzeba połączyć się z ludem i podnieść się do wiary prostego chłopa w wszechmocność Boga; wtedy dopiero caryzm pokonamy.)

122

Rypiński A. Białoruś. Kilku słów o poezii prostego ludu tej naszej polskiej prowincji, o jego muzyce, śpiewie, tańcach Paryż 1840. S. 21 (naród ten ściślej z nami niz z Moskwą jednoczy).

123

Rypiński A. Białoruś. S. 11.

124

Цит. по: Swirko St. Z Mickiewiczem pod rękę czyli życie i twórczość Jana Czeczota, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza. Warszawa, 1989. S. 256. (Poezia zwana dziś gminną była przed wieki wszystkim przodkom naszym wspólna: pańska, książęca, słowem narodowa; (...) włościanom naszym winiśmy dochowanie obrzędów starożytnych i pieśni. Im i za to wdzięczność od nas należy); Філаматы i філарэты / Уклад, пераклад., прадм. К. Цвіркі.

Мінск, 1998. С. 194.

125

Цит. по: Кісялёў В.Г. Пачынальнікі: 3 гіст.-літар. матэрыялаў XIX ст., 2-е выд. Мінск, 2003. С. 99.