Читать «Талісман» онлайн - страница 10
Ніл Гілевіч
Максіма Гарэцкага, Вацлава Ластоўскага, Браніслава Тарашкёвіча, Францішка Аляхновіча, Уладзіміра Жылкі, Уладзіміра Дубоўкі, Язэпа Пушчы, Уладзіміра Хадыкі, Міхася Зарэцкага, — ды хіба ж іх усіх пералічыш, іх, чые косці растрэсены па ўсёй неабсяжнай зямлі — ад Курапат да Сал аўкоў, да Калымы і У л адзівастока? Да тых, каму выпал а горкая доля пры жыцці, як правіла, лёс быў несправядлівы і пасл я смерці. Творчасць адных былана цэлыя дзесяцігодцзі выкраслена зусім — як бы яе і не было ніколі, творчасць другіх доўгі час груба нявечылася вульгарызатарамі, трактавалася так, што вялікія постаці нацыянальных геніяў ператварыліся ў нязначныя другарадныя асобы.
Апошняе датычыць і пасмяротнага літаратурнага лёсу Францішка Багушэвіча — першага сапраўды народнага беларускага паэта, чые заслугі і ў развіцці беларускай дэмакратычнай літаратуры, і ў адраджэнні беларускай народнай самасвядомасці, у станаўленні беларускай нацыі цяжка пераацаніць. Напомню, што ў пачатку 30-х гадоў пра яго творчасць пісаліся дысертацыі, у якіх ён выкрываўся, як рэакцыянер-клерыкал і буржуазны нацыяналіст, а праз чвэрць веку — выдаваліся манаграфіі, у якіх ён падаваўся ўжо заснавальнікам дэмакратычнага кірунку і крытычнага рэалізму ў беларускай літаратуры.
Хто ж ён на самай справе — Францішак Казіміравіч Багушэвіч? Вялікі народны паэт — у самым дакладным значэнні гэтага слова — народны. Вялікі нацыянальны паэт, — зноў жа ў самым дакладным значэнні гэтага слова — нацыянальны. Услухаемся ў яго мову, угледзімся ў створаныя ім малюнкі і вобразы. Усё там — ад гэтай зямлі, усё ад жыцця і лёсу народа. Багушэвіч — бясстрашны заступнік і абаронца прыгнечанага працоўнага чалавека і абяздоленага народа. Багушэвіч — бясспрэчна — паэт-гуманіст і дэмакрат па самаму вялікаму рахунку. Але і гэта не ўсё: ён быў яшчэ і ўзорам паэта-інтэрнацыяналіста, які даражыў святым пачуццём братэрства. У вершы, ахвяраваным выдатнай польскай пісьменніцы Элізе Ажэшка, якая нямала твораў прысвяціла жыццю беларускага сялянства, паэт падкрэслівае, за што ён перш-наперш шануе слынную зямлячку. За тое, што яна
Якія ж запаветы пакінуў нашчадкам пясняр, чаму яго радкі нам дарагія і блізкія сёння? Болын таго — чаму яны так актуальна сёння гучаць? Найпершы,бадай, галоўны запавет — быць чалавекам на зямлі, жыць сярод людзей сціпла, са свайго мазаля, з высокай чалавечай годнасцю. Ці не найлепш сказаў Багушэвіч пра гэта ў вершы "Ахвяра", дзе ім пералічаны, на ўзор біблейскіх запаведзяў, асноўныя маральныя пастулаты грамадзяніна:
