Читать «Мудрамер» онлайн - страница 15
Мікалай Матукоўскі
Мурашка. Апарат гатоў. Можна пачынаць.
Міралюбаў. Я прапаную зрабіць перапынак. У мяне валідол у стале застаўся…
Вяршыла. Добра… Аб’яўляю перапынак на пятнаццаць мінут!
Зацямненне
Частка другая
Вяршыла. Можна пачынаць, Мікалай Ягоравіч?
Мурашка. Можна, Віктар Паўлавіч…
Вяршыла. Ну, хто першы?
Папсуева
Вяршыла. А з каго? Паколькі ўсе нашы супрацоўнікі некуды зніклі, пакажам прыклад мы… Сядайце, Тамара Цімафееўна!
Папсуева. Я?! Гэта вы мне?
Вяршыла. Вам, вам, Тамара Цімафееўна! Вы — мой першы намеснік. Таму з вас і пачнём. Тым больш што вы самі прапанавалі не купляць ката ў мяшку.
Папсуева. Вы сумняваецеся ў маёй прафесій най кампетэнтнасці? У маіх здольнасцях?
Вяршыла. Іменна таму, што я не сумняваюся ні ў вашых здольнасцях, ні ў вашай кампетэнцыі, Тамара Цімафееўна, з вас і пачнём. Вы так бліскуча даказалі сваю эрудыцыю. Столькі аргументаў пры вялі ў абарону сваёй пазіцыі… Вы для ўсіх нас будзеце… як вы сказалі? Лакмусавай паперкай! У лепшым сэнсе слова.
Папсуева. Але ж і Ягор Фёдаравіч…
Вяршыла. Ягор Фёдаравіч! Адны эмоцыі! Сваімі аргументамі вы загналі яго ў вугал. Прабачце, Ягор Фёдаравіч. Але я хачу быць аб’ектыўным.
Міралюбаў. Згодзен з вамі, Віктар Паўлавіч. Уся мая аргументацыя не варта пазногця на мезенчыку Тамары Цімафееўны!
Папсуева. У рэшце рэшт, я — жанчына! Можа, вы загадаеце і распрануцца перад вамі?
Вяршыла. Мікалай Ягоравіч, распранацца для кантролю не трэба?
Мурашка. Не. Апарат ловіць біятокі праз адзенне.
Вяршыла. Чуеце, Тамара Цімафееўна? Рас пранацца не трэба.
Папсуева. Я блізарукая. Я не бачу адсюль ні шкалы, ні стрэлкі. А мне хацелася б самой…
Міралюбаў. Я пастаўлю крэсла перад самай шкалой.
Мурашка
Вяршыла. Якую сігналізацыю?
Мурашка. Музычную.
Вяршыла. Растлумачце.
Мурашка. Усё вельмі проста… На пэўным участку шкалы гучыць пэўная музыка. Адначасова з лічбамі—паказчыкамі яна абазначае ўзровень ін тэлекту.
Вяршыла. Цікава! Які ў вас рэпертуар?
Мурашка. Класічны… 3 маленства люблю класіку. Чыстую, сапраўдную. Не ў сучаснай аранжыроўцы.
Вяршыла. Гэта вы здорава прыдумалі! Значыць, я, седзячы за гэтым сталом, магу пачуць… Хто ёсць хто?
Мурашка. Іменна так.
Вяршыла. Што ў вас азначае літара «Н»?
Мурашка. Норма. Гома нармаліс…
Вяршыла. I што будзе іграць гэтая літара?
Мурашка. Танец маленькіх лебедзяў з балета Пятра Ільіча Чайкоўскага «Лебядзінае возера».
Вяршыла. У вас нядрэнны густ. Ну, а калі дойдзе да літары «Д»?.. Ну, калі трапіцца чалавек… з адсутнасцю некаторай часткі мудрасці?
Мурашка. Міхал Клеафас Агінскі. Паланез «Развітанне з радзімай»…
Вяршыла. Ну, навошта ж вы, Мікалай Ягоравіч, такую цудоўную музыку аддалі літары «Д»?
Мурашка