Читать «Вам слова, Джон Ячмень!» онлайн - страница 9

ПЕСНЯ РАБА-НЕГРА

У гарачым Сенегале ворагі мяне скавалі I адправілі на здзек за мора сіняе. Тут нуда мяне з’ядае па сваім любімым краі На плантацыях Віргініі, Віргініі. Агарнула сэрца чорная туга Па табе, далёкі, мілы Сенегал! На зямлі маёй радзімы не мятуць снягамі зімы, I лаза не шаргаціць калючым інеем. Там журчаць струмені вод і буяюць круглы год Кветкі, травы, невядомыя ў Віргініі. Збіты злосным прыганятым, з ланцугом сваім праклятым Прападаю, нібы муха ў павуціне, я. Радасць дзён сваіх юначых прыгадаеш — і заплачаш Тут, у пекле ненавіснае Віргініі. Агарнула сэрца чорная туга Па табе, мой родны, мілы Сенегал.

РОБІН

Радзіўся хлопчык на зары I ўраз зайшоўся з плачу. Радзін яго ў календары Гісторык не адзначыў.          Першы фермеру слуга —          Жвавы Робін, крыкса Робін,          Абвясціў сваім «ку-га!»          З’яву ў хаце Робін. Але адзначыў каляндар, Што ў Йорку быў той дзень базар, I ўвесь адкормлены «тавар» Скупіў якісьці туз-гандляр, Калі радзіўся Робін. Зірнуўшы ў лапку-кулачок, Цыганка мацеры ў куток Шапнула: — Вундэркінд-сынок! Няхай завецца Робін. Хоць крыўды ўдоўж і ўпапярок Яго спаўюць, а ён, юрок,— Ім дулю ў нос на добры ўрок, Разумнік будзе Робін. Спагадлівы чужой бядзе, Ён заваюе ў грамадзе Пашану і любоў людзей, Ваш род праславіць Робін. З гадамі хлопец пойдзе ў рост, Не аднаму задзіру нос Расквасіць гэты шалахвост, Ваш здаравяка Робін. Ох, да дзяўчат ён будзе хват — I на здароўе, тут іх шмат. Такому хлопцу хто не рад? Расці вялікі, Робін!          Рос гарэзлівы хлапчук,          Шустры Робін, спрытны Робін,          Непакорлівы хлапчук,          Сын сялянскі, Робін.