Читать «Тэўтонскi ордэн - Ад Ерусалiма да Грунвальда (на белорусском языке)» онлайн - страница 34

3.07 Марш да мяжы з ордэнам.

Кiраўнiк залогi ў Быдгашчы

перайшоў ордэнскую мяжу

i разбiў фон Плаўэна.

4.07 Войска фон Плаўэна ўзмоцнена (канец вялiкай колькасцю наймiтаў новага (600 коп'яў). перамiр'я)

5.07 Вугорскiя паслы ў лагеры

пад Ежавам прасiлi паведамiць

умовы мiру. Атрымалi iх:

Добжынскую зямлю - Польшчы,

Жамойць - Лiтве.

6.07 Агляд войскаў.

7.07 Дасягнулi ракi Вкры.

8.07 Дзень адпачынку - апошнi

прывал перад пераходам

ордэнскай мяжы.

9.07 Пераход гранiцы, зруйнаванне Да Кужэтнiка выступiў

Лiдзбарка (Лаўтэнбург). аддзел войска з Дзялдава

(Сольдаў).

10.07 Выступленне да бродаў на

Дрвенцы пад Кужэтнiкам.

11.07 Паварот назад да Лiдзбарка

i марш на Дзялдава.

12.07 У лагер пад Дзялдавам 11 цi 12.07 пераход на

прыйшла аб'ява вайны ад ўсходнi(левы) бераг Дрвенцы

Жыгiмонта Вугорскага па 12 мастах пад Брацянам

(войску аб гэтым i марш у паўночна-ўсходнiм

не паведамiлi). кiрунку.

13.07 Далейшы марш на поўнач; Верагодна, вечарам

заняцце Дуброўны. дасягнута Фрыгнава

каля 10 км ад Дуброўны.

14.07 Дзень адпачынку Падрыхтоўка пазiцыi

пад Дуброўнай. на месцы будучай бiтвы.

Дзеяннi Вiтаўта i Ягайлы адбывалiся паводле загадзя распрацаванага плана. Каб да апошняга хаваць задуму аб'яднаць свае войскi, саюзнiкi праводзiлi дэманстрацыi намераў ваяваць паасобку. Ягайла канцэнтраваў войскi на мяжы з Новай Маркай быццам для ўдару на Гданьскае Памор'е, нарыхтоўваў тут дрэва для мастоў. Калi Вiтаўт ужо рухаўся на злучэнне з Ягайлам, войскi, якiя засталiся ў Лiтве, зрабiлi паход на Прусiю.

Першая важная частка плана - аб'яднанне войскаў была выканана блiскуча. Заключыўшы перамiр'е з крыжакамi, Вiтаўт без перашкод правёў армiю ў Польшчу. Маршрут даўжынёй каля 600 км пралягаў уздоўж ордэнскай гранiцы. Злучэнне армiяў Вiтаўта i Ягайлы было поўнай нечаканасцю для хохмайстра. Не дапамагла i выдатна арганiзаваная ордэнская разведка. Калi адзiн са сведкаў пераправы саюзнiкаў цераз Вiслу паведамiў Ульрыху фон Юнгiнгену, што бачыў там Вiтаўта, той не хацеў даваць веры. Хохмайстар звярнуўся да быўшых тады пры iм вугорскiх паслоў, са смехам кажучы: "Гэта дробязi, i ўсё, што асмелiўся расказаць гэты чалавек, вельмi падобна на выдумку. Бо самыя надзейныя нашы разведчыкi прынеслi вестку, што польскi кароль знаходзiцца i раз'язджае каля ракi Вiслы i спрабуе, што праўда, але не можа пераправiцца цераз яе. Ужо шмат яго воiнаў загiнула ў хвалях пад час спробы перайсцi яе ўброд. Вiтаўт жа стаiць ля ракi Нараў i не асмельваецца яе перайсцi".

Невыпадкова месцам злучэння сiлаў абралi Чэрвiньск. Ён быў дастаткова аддалены ад ордэнскай гранiцы, каб не баяцца нечаканага нападу. Канцэнтрацыя тут войскаў магла азначаць намер удару ў розных кiрунках, што падтрымлiвала няпэўнасць камандавання варожай армii. Ад Чэрвiньска адразу пасля аб'яднання можна было без прамаруджвання пачынаць паход на Мальбарк.

Саюзнiкi зараней прадумалi i добра арганiзавалi пераправу цераз Вiслу. Зроблены за зiму i вясну пантонны мост падрыхтавалi да падыходу войскаў 30 чэрвеня. Пасля пераправы мост разабралi i сплавiлi да Плоцка, каб выкарыстаць на адваротным шляху.