Читать «Бязглуздыя парады» онлайн - страница 3

Григорий Бенционович Остер

Не згаджайся ні за што.

І не дазваляй нікому

Нават коўдру падтыкаць.

Ну няўжо табе ахвота

Лепшыя свае гады

Змарнаваць пад цёплай коўдрай,

На падушцы, без штаноў?

* * *

Калі хочаш ты спадабацца дарослым,

Дык зранку пачні хітраваць і дурэць,

Брыкацца, кусацца, туды-сюды гойсаць

І кленчыць сабе падарункі ва ўсіх.

Гарлай, бі талеркі і сьмецьце раськідвай,

А потым гадзінку вазьмі адпачні, -

Адразу расчулена мама і тата

Зь усьмешкай ласкавай пагладзяць цябе

І скажуць, што ты - залатое дзіцятка,

З табою гуляцца адна любата.

* * *

Калі ты прыйшоў на Елку,

Патрабуй свой падарунак.

Падлічы усе цукеркі,

Ці ня зьеў іх Дзед Мароз.

І яшчэ - ні ў якім разе

Не нясі дамоў прысмакаў.

Як наскочуць мама з татам -

Дык палову адбяруць.

* * *

Калі хочуць пакараць вас,

Бо паводзіліся кепска,

Ну, да прыкладу, у ваньне

Спрабавалі вымыць котку,

Не спытаўшыся дазволу

Ні у коткі, ні у мамы,

Прапаную дзейсны спосаб,

Як пазьбегнуць пакараньня.

Біцеся ілбом у сьцены,

Біце ў грудзі кулакамі,

Плачце, голасна крычыце:

«Ах, нашто ж я мучыў котку?!

Варты я сьмяротнай кары!

Ганьба! Ганьба мне і сорам!»

Роўненька праз паўхвіліны

Ўсе заплачуць разам з вамі,

Вас прабачаць і у краму

Пабягуць па шакалядку.

Вось тады спакойна котку

Вы за хвост цягніце ў ванну,

Бо нікому і ніколі

Не пажаліцца яна.

* * *

Скажам, у цябе ў кішэні -

Жменя смачных ледзяшоў,

А насустрач па дарозе

Верныя ідуць сябры.

Не пужайся, не хавайся

І ня кідайся ўцякаць,

Не запіхвай ўсе цукеркі,

Не разгортваючы, ў рот.

Падыйдзі да іх спакойна

І бязь лішняй балбатні

Хуценька дастань зь кішэні...

І падай сябрам руку.

Паздароўкайся зь сябрамі,

Трошачкі паразмаўляй.

Разьвітайся і пасьля ўжо

Як хутчэй бяжы дамоў

Каб цукеркі ўдома зьесьці,

Пад канапу, брат, залазь.

Пад канапаю дакладна

Не сустрэнецца ніхто.

* * *

Вазьмі густы вішнёвы сок

І белы мамін плашч.

Лі асьцярожна сок на плашч -

І будзе пляма там.

Цяпер, каб плямы не было

На маміным плашчы,

Плашч трэба цалкам абмакнуць

Ў густы вішнёвы сок.

Вазьмі вішнёвы мамін плашч

І кубак малака.

Лі асьцярожна малако,

І будзе пляма там.

Цяпер, каб плямы не было

На маміным плашчы,

Плашч трэба цалкам абмакнуць

У рондаль з малаком.

Вазьмі густы вішнёвы сок

І белы мамін плашч,

Лі асьцярожна...

* * *

Калі вы вакно пабілі,

Не сьпяшайцеся прызнацца.

Пачакайце, - раптам грымне

Грамадзянская вайна.

Артылерыя ўдарыць,

Шыбы выляцяць усюды,

І ніхто крычаць ня будзе

З-за пабітага вакна.

* * *

Бі сяброў безь перапынку

Кожны дзень па паўгадзіны,

І твая мускулятура

Будзе цьвердай, як камень.

А магутнымі рукамі,

Калі прыйдзе грозны вораг,

Зможаш ў цяжкую хвіліну

Ты сяброў абараніць.

* * *

Ты ня мый ніколі рукі,

Шыю, вушы, альбо твар.

Бо занятак гэта марны,

Бессэнсоўны і дурны.

Зноў забрудзяцца па часе

Рукі, шыя, вушы, твар.

Дык нашто тады старацца,

Час і сілы марнаваць?!

Стрыгчыся, хадзіць ў цырульню

Абсалютна непатрэбна -

І бяз гэтага пад старасьць

Аблысее галава.

* * *

Ты не дазваляй ніколі

Ставіць градусьнік сабе,

Не глытай ні ў якім разе

Ні пілюль, ні парашкоў.

Хай баляць жывот і зубы,

Горла, вушы, галава,

Лекаў не прымай ніякіх,

І ня слухай дактароў.

Сэрца спыніцца заўчасна,

Ды затое аніхто

Ні гарчычнік не прылепіць

І ня зробіць страшны ўкол.