Читать «Бязглуздыя парады» онлайн - страница 3
Григорий Бенционович Остер
Не згаджайся ні за што.
І не дазваляй нікому
Нават коўдру падтыкаць.
Ну няўжо табе ахвота
Лепшыя свае гады
Змарнаваць пад цёплай коўдрай,
На падушцы, без штаноў?
Калі хочаш ты спадабацца дарослым,
Дык зранку пачні хітраваць і дурэць,
Брыкацца, кусацца, туды-сюды гойсаць
І кленчыць сабе падарункі ва ўсіх.
Гарлай, бі талеркі і сьмецьце раськідвай,
А потым гадзінку вазьмі адпачні, -
Адразу расчулена мама і тата
Зь усьмешкай ласкавай пагладзяць цябе
І скажуць, што ты - залатое дзіцятка,
З табою гуляцца адна любата.
Калі ты прыйшоў на Елку,
Патрабуй свой падарунак.
Падлічы усе цукеркі,
Ці ня зьеў іх Дзед Мароз.
І яшчэ - ні ў якім разе
Не нясі дамоў прысмакаў.
Як наскочуць мама з татам -
Дык палову адбяруць.
Калі хочуць пакараць вас,
Бо паводзіліся кепска,
Ну, да прыкладу, у ваньне
Спрабавалі вымыць котку,
Не спытаўшыся дазволу
Ні у коткі, ні у мамы,
Прапаную дзейсны спосаб,
Як пазьбегнуць пакараньня.
Біцеся ілбом у сьцены,
Біце ў грудзі кулакамі,
Плачце, голасна крычыце:
«Ах, нашто ж я мучыў котку?!
Варты я сьмяротнай кары!
Ганьба! Ганьба мне і сорам!»
Роўненька праз паўхвіліны
Ўсе заплачуць разам з вамі,
Вас прабачаць і у краму
Пабягуць па шакалядку.
Вось тады спакойна котку
Вы за хвост цягніце ў ванну,
Бо нікому і ніколі
Не пажаліцца яна.
Скажам, у цябе ў кішэні -
Жменя смачных ледзяшоў,
А насустрач па дарозе
Верныя ідуць сябры.
Не пужайся, не хавайся
І ня кідайся ўцякаць,
Не запіхвай ўсе цукеркі,
Не разгортваючы, ў рот.
Падыйдзі да іх спакойна
І бязь лішняй балбатні
Хуценька дастань зь кішэні...
І падай сябрам руку.
Паздароўкайся зь сябрамі,
Трошачкі паразмаўляй.
Разьвітайся і пасьля ўжо
Як хутчэй бяжы дамоў
Каб цукеркі ўдома зьесьці,
Пад канапу, брат, залазь.
Пад канапаю дакладна
Не сустрэнецца ніхто.
Вазьмі густы вішнёвы сок
І белы мамін плашч.
Лі асьцярожна сок на плашч -
І будзе пляма там.
Цяпер, каб плямы не было
На маміным плашчы,
Плашч трэба цалкам абмакнуць
Ў густы вішнёвы сок.
Вазьмі вішнёвы мамін плашч
І кубак малака.
Лі асьцярожна малако,
І будзе пляма там.
Цяпер, каб плямы не было
На маміным плашчы,
Плашч трэба цалкам абмакнуць
У рондаль з малаком.
Вазьмі густы вішнёвы сок
І белы мамін плашч,
Лі асьцярожна...
Калі вы вакно пабілі,
Не сьпяшайцеся прызнацца.
Пачакайце, - раптам грымне
Грамадзянская вайна.
Артылерыя ўдарыць,
Шыбы выляцяць усюды,
І ніхто крычаць ня будзе
З-за пабітага вакна.
Бі сяброў безь перапынку
Кожны дзень па паўгадзіны,
І твая мускулятура
Будзе цьвердай, як камень.
А магутнымі рукамі,
Калі прыйдзе грозны вораг,
Зможаш ў цяжкую хвіліну
Ты сяброў абараніць.
Ты ня мый ніколі рукі,
Шыю, вушы, альбо твар.
Бо занятак гэта марны,
Бессэнсоўны і дурны.
Зноў забрудзяцца па часе
Рукі, шыя, вушы, твар.
Дык нашто тады старацца,
Час і сілы марнаваць?!
Стрыгчыся, хадзіць ў цырульню
Абсалютна непатрэбна -
І бяз гэтага пад старасьць
Аблысее галава.
Ты не дазваляй ніколі
Ставіць градусьнік сабе,
Не глытай ні ў якім разе
Ні пілюль, ні парашкоў.
Хай баляць жывот і зубы,
Горла, вушы, галава,
Лекаў не прымай ніякіх,
І ня слухай дактароў.
Сэрца спыніцца заўчасна,
Ды затое аніхто
Ні гарчычнік не прылепіць
І ня зробіць страшны ўкол.