Пыл дарогЦі пясок залаты ён, ці смецце —Пыл дарог, што круцілі па свеце?..Мітусня!Вызваляюся.ВецерЛёг ля брамы ў нядрэмны дазор,Як сабака.Бы сховы разор,Дні спусцелыя...I на дасвецціВызваляецца неба ад зор.***Пералётная птушка зламала крыло аб дратыКаля бацькавай хаты.I крычыць, як жалеза пілуе, яна:"Гэта ты! Гэта ты!Гэта ты вінаваты!"I на крык яекругамвяртае важак чараду —Што ён стане рабіць?..Вёдры ў хаце пустыя...Так страшна ісці па ваду,БыццамБудуцьБамбіць.***На радасць, на радасць, на радасцьЗямлі, чалавеку, былінцыВясёлая зорка над садам,Руплівы шпачок на галінцы.На радасць —а нехта канае,Пакутуе хтосьці нявінна.А зорка міргае, міргае,Спявае шпачок і спяваеНаіўна, наіўна, наіўна.Воблака над школай— Воблака гэтае хоць пастрыжы:Пасецца на небе авечкаю воблака.— Ага. Пастрыжы і ад страху бяжы:Яно на мядзведзя падобнае воблікам.— Не, у яго плаўнікі, як у рыб.— На выбух падобна.— На атамны грыб.— Дурань!.. Яно — як капа на мяжы:Бярыі складай у рэзгіны.— Як грыб, я кажу!— Сваёй мамцы скажы!..Гульні дзіцячыя... Сны... Міражы...Воблака гэтае на віражыЧатыры стрыжы, як чатыры нажы,—Зрэзалі.ЛістоўкаКолькі слоў пра любоў і даброАсвятлялі паперу!..У бяссіллі адкіну пяро —Сам сабе ўжо не веру.Невыносна. Гранада была —Зноў Гранада.3 усяго, што зямля прыняла,Выспяваюць снарады.Для чаго ж нам ламацца ў душу,Міласэрны мой брат?..Невыносна!I ўсё-ткі пішуСпісы болю і страт.Праз мяне напраломГром! —і куляй прабіта лістоўка:"Больш адным, хто з пяром —Менш адным, хто з вінтоўкай".Паштоўка з СараеваЛя каменя, які апавяшчае,Што тут якраз, на гэтым самым месцы,Быў некалі забіты Фердынанд,Той самы Фердынанд, той самы герцаг,Дакладней, эрц... Чаму, дарэчы, эрц?..(Даведацца.) Ля каменя тагоСтаіць ружовашчокая аўстрыйка —Спакусніца, аўстрыйская багіня,Што стала алімпійскай чэмпіёнкай,Якую для рэкламнага праспектаФатаграфуе клышаногі швед,Стараючыся, каб відзён быў надпісНа камені, які апавяшчае,Што некалі на гэтым самым месцыЗабіты быў...Да каменя ідзеСсівелы немец, герцага равеснік,3 ім жонка маладая, у якойДзве пары лыж.Яна глядзіць на шведа —Швед на яе.Смяецца чэмпіёнка,Іскрыцца снег ля каменя таго,Дзе некалі... які апавяшчае...На момант немец прыпыняе жонкуI кажа ёй: "Nicht er der letzte war" *.*"Не ён апошні" (ням.).