Читать «Чароўныя істоты і дзе іх шукаць» онлайн - страница 30

5

Усякаму, хто цікавіцца падрабязным апісаннем гэтага выключна крывавага перыяду ў гісторыі чараўніцтва, рэкамендую пачытаць "Гісторыю Магіі" Бацільды Захлоп, "Маленькія чырвоныя кніжкі", 1947.

6

Дэлегацыю кентаўраў, русалаў і гоблінаў упэўнілі наведаць нараду.

7

Якое гобліны не падтрымалі.

8

У кнізе 1972 года выдання "Уважлівыя маглы" Блэнхейм Сталк сцвярджае, што некаторыя карэнныя жыхары Ілфракомба пазбеглі масавага Загавора Непамятлівасці: "Дагэтуль нейкі магл, які носіць псеўданім "Стромкі Кінжал", распавядае ўсім і кожнаму ў барах на паўднёвым узбярэжжы аб "вялізным гадкім лятучым яшчару", які пракусіў яму сцягно".

9

Для больш падрабязнага азнаямлення з гэтай карыснай маглаўскай рысай рэкамендуем чытачу "Свецкую Філасофію: Чаму маглы аддаюць перавагу недасведчанасць" прафесара Мордзікуса Эгга ("Пыл і Мілдзью", 1963).

10

Самы вялікі ў міністэрстве — Аддзел выканання магічных законаў, якому ў знак павагі падпарадкоўваюцца ўсе шэсць аддзелаў, акрамя, магчыма, Аддзела таямніц.

11

Калі месца зроблена незнаходжанным, яго немагчыма ўбачыць на карце.

12

Гл. зноску да класіфікацыі кентаўра.

13

Аднарог, як і фея, карыстаецца добрай славай у маглаў — у дадзеным выпадку, апраўдана.

14

Істоты, здольныя гаварыць на чалавечай мове рэдка вучацца гэтаму самастойна; выключэнне складаюць Раздражары. Забарона на эксперыментальную гадоўлю ўступіў у сілу толькі ў гэтым стагоддзі, а першыя запісы аб акрамантуле датаваныя 1794 годам.

15

Вядома, што Цудоўны Урык сыйшоў у пакоі, у якой знаходзілася не меней 50 ручных Аўгураў. Адной асабліва дажджлівай узімку плач Аўгураў прымусіў Урыка паверыць, што ён мёртвы і стаў прывядзеннем. Наступныя яго спробы прайсці скрозь сцены дома прывялі да стану, якое яго біёграф Радольфус Піцціман апісаў як "шматдзённая кантузія".

16

Гл. "Чаму я не памёр, калі плакаў аўгур", Гулівер Покебай, "Маленькія чырвоныя кніжкі", 1824 г.

17

Чатыры Х прысвоеныя кентаўрам не з-за празмернай агрэсіўнасці, а таму, што з імі варта мець зносіны вельмі асцярожна. Таксама гэта адносіцца да русалак і аднарогаў.

18

Любы агонь, у які было дададзена магічнае рэчыва, напрыклад Дымалетны Парашок.

19

Гэтая класіфікацыя ставіцца, вядома, да пярэваратня ў трансфармаваным стане. Калі на небе няма поўнага месяца пярэварацень настолькі жа бяспечны, як і любы іншы чалавек.

20

Урык Дзівакаваты аднойчы распачаў спробу даказаць, што песня равуна насамрэч аказвае пазітыўнае ўздзеянне на здароўе і слухаў равуна на працягу трох месяцаў без перапынку. Нажаль, Рада Чараўнікоў, якія слухалі даклад аб яго адкрыцці, не знайшла яго довады пераканаўчымі, бо на дакладчыку з вопраткі не было нічога, акрамя парыка, пры найблізкім разглядзе які апынуўся мёртвым барсуком.

21

Гл. нататка ў "Кентаўрах".

22

Колькасць ахвяр смертафалда практычна немагчыма палічыць, бо ён наогул не пакідае доказаў. Прасцей палічыць чараўнікоў, якія рабілі выгляд, па якіх альбо асабістых чынніках, што іх з'еў смертафалд. Самы "свежы" выпадак такой падставы адбыўся ў 1973 году, калі чараўнік Янус Таўсці знік, пакінуўшы толькі прыхапкам надрапаную занатоўку на століку, якая абвяшчала: "Аб, не! Смертафалд схапіў мяне! Я затыхаюся". Не ўбачыўшы на ложкі ніякіх слядоў, яго жонка і дзеці паверылі ў тое, што гэтае стварэнне забіла Януса і абвясцілі жалобу, які быў самай бесцырымоннай выявай перарваны весткай, што Янус жыве і жыве з гаспадыняй "Зялёнага дракона" у пяці мілях ад дома.