Читать «Населены востраў» онлайн - страница 165

Калі Зэф дайшоў да гэтага месца, загрымелі і заляскалі буфэры, вагон здрыгануўся, звонку пачуліся крыкі, сьвісткі, тупат, і эшалён са штрафной танкавай брыгадай крануўся. Крымінальнікі грымнулі песьню: «І зноў ні жратвы нам і ні гарэлкі...»

Добра, сказаў Максім. Гэта ў цябе атрымліваецца цалкам праўдападобна. Ну а як табе ўяўляецца ход вайны, калі яна ўсё-ткі пачнецца? Што тады адбудзецца? Зэф агрэсыўна прагыркаў, што ён не які-небудзь генэрал, і без усялякага пераходу стаў распавядаць, як усё гэта яму ўяўляецца. Аказалася, што за час кароткай перадышкі паміж канцом сусьветнай і пачаткам грамадзянскай вайны ханційцы пасьпелі адгарадзіцца ад свайго былога сюзэрэна магутнай лініяй мінна-атамных палёў. Акрамя таго, ханційцы несумненна мелі атамную артылерыю, і ў іхных палітыканаў хапіла розуму ўсе гэтыя багацьці ў грамадзянскай вайне не выкарыстоўваць, а зьберагчы для нас. Так што карціна ўварваньня думаецца прыкладна наступным чынам. На вастрыё Сталёвага Пляцдарму выстраяць тры ці чатыры штрафныя танкавыя брыгады, падапруць іх з тылу армейскай карпусьнёй, а за армейцамі пусьцяць загарадатрады гвардзейцаў на цяжкіх танках, абсталяваных выпраменьвальнікамі. Вырадкі, накшталт мяне, будуць рвацца наперад, ратуючыся ад прамянёвых удараў, крымінальшчына і армейшчына будзе рвацца наперад у прыступе наведзенага энтузіязму, а ўхіленьні ад такой нормы, якія непазьбежна ўзьнікнуць, будуць зьнішчацца агнём гвардзейскай сволачы. Калі ханційцы ня дурні, яны адкрыюць агонь з дальнабойных гарматаў па загарадатрадам, але яны, трэба думаць, дурні, і зоймуцца яны, трэба думаць, узаемазьнішчэньнем — Ліга ў гэтай сумятні наляціць на Вунію, а Вунія ўчэпіцца зубамі ў азадак Лізе. Тым часам нашыя доблесныя войскі глыбока пранікнуць на тэрыторыю праціўніка і пачнецца найцікавейшае, чаго мы, нажаль, ужо ня ўбачым. Наш слаўны браніраваны паток страціць кампактнасьць і стане распаўзацца па краіне, няўмольна сыходзячы з зоны дзеяньня выпраменьвальнікаў. Калі Максім не нахлусіў пра Гая, у тых, хто адарваўся неадкладна пачнецца прамянёвае пахмельле, тым болей моцнае, што энэргіі на падсьцёбваньне падчас прарыву гвардзейцы шкадаваць ня будуць... Масаракш! — залямантаваў Зэф. Я так і бачу, як гэтыя крэтыны выбіраюцца з танкаў, кладуцца на зямлю і просяць іх прыстрэліць. І добрыя ханційцы, ня кажучы ўжо пра ханційскіх жаўнераў, азьвярэлыя ад усяго гэтага бязладзьдзя, ім, вядома, не адмовяць...