Читать «Вайсковае евангелле» онлайн - страница 17

2.8/ Тут ён зразумеў свайго першага камандзіра роты капітана Берагавога. Сэрцам адчуў, што той па-сапраўднаму шчыра кахаў сваю жонку.

2.9/ Блудніца Марыя карміла каханага, як малое дзіцё, з лыжычкі і прыбірала за ім. Не адыходзіла ні на крок ад яго, ні днём ні ноччу.

2.10/ Праз тыдзень прыехалі бацькі Міхася, малодшы брат яго ды сястра. Увайшлі ў палату, пабачылі сына ды разгубіліся, бацька маўчаў, маці плакала, сястра з братам аб нечым шапталіся.

2.11/ Як ад'язджалі бацькі, маці, гледзячы на Марыю, казала: “Якая цудоўная дзяўчына! Як шчыра кахае цябе!”. "I я яе кахаю", — цвердзіў Міхась. “Беражы яе, — прасіў бацька. — Лепшай жонкі не знойдзеш ва ўсім белым свеце”.

СМЕРЦЬ КАХАНАЙ

3.1/ Міхась папрасіў Марыю прынесці свежай вады. Яна ўзяла посуд і выйшла з палаты.

3.2/ У калідоры яе перапынілі тры горцы.

3.3/ “Паслухай, дарагая, дзе тут знаходзіцца абмарожаны салдат?” — запытаў яе Мамедаў-малодшы.

3.4/ "Навошта ён вам?” — пацікавілася дзяўчына

3.5/ “Я прыйшоў помсціць за смерць брата".

3.6/ “Не забіваў ён”. Марыя стала на іх шляху

3.7/ Незнаёмцы пачалі ўгаворваць яе прапусціць іх: "Паслухай, жанчына! Ён кепскі чалавек. Ён — забойца”

3.8/ “Няпраўда”, — стаяла на сваім дзяўчына.

3.9/ “Саступі, — запатрабаваў чужынец. — Інакш кепска будзе”

3.10/ "Ніколі, — рашуча адказала Марыя — Я вас не баюся”

3.11/ "Адрачыся ад яго і ты будзеш жыць”, — бы той воўк скаліў зубы Мамедаў-малодшы.

3.12/ “Хіба можна адрачыся ад кахання! — гаварыла блудніца. — Я толькі спазнала яго. Я лепш адракуся ад свайго жыцця”

3.13/ Ад першага стрэлу Марыя ціха войкнула. Ад другога схапілася за сэрца і ўпала ля самых дзвярэй, засланіўшы сабою ўваход. Яна ратавала каханне.

3.14/ Чужынцы спалохаліся і кінуліся наўцёкі.

БЕЗ ВІНЫ ВІНАВАТЫ

4.1/ Смерць каханай зноў прымусіла Міхася Лабуту пакутаваць.

4.2/ Рой думак гвалтаваў розум, шал пачуццяў засланяў свет. I ён зноў стаў губляць прытомнасць.

4.3/ Нечакана ў палату прыйшоў следчы і пачаў распытваць пра падзеі таго дня. Напрыканцы гутаркі сказаў’ “Ты не хворы, ты прыкідваешся ім, каб не несці адказнасць за забойства азербайджанскай сям'і”

4.4/ Следчы пайшоў, ды адразу за ім у палату зайшлі адзін чалавек у цывільным і два салдаты з аўтаматамі.

4.5/ Доктар горача пратэставаў, але яго проста адпіхнулі ўбок. Салдаты ўзялі Міхася Лабуту пад рукі ды пацягнулі за сабою. Супраціўляцца ён не мог.

4.6/ У двары шпіталя яго чакала звычайная турэмная машына.

ЗНАЁМЫЯ СЦЕНЫ

5.1/ Следчы ізалятар мала чым адрозніваўся ад гаўптвахты: шэрыя сцены, змрочнасць памяшкання, дзікунства ў адносінах назіральнікаў да падследных.

5.2/ Справу даследаваў усё той жа следчы. Прозвішча яго было надзвычай простае, Уладзімераў.

5.3/ I казаў яму Уладзімераў з картавым блізусходнім вымаўленнем, што шчырае прызнанне зменшыць яму кару.

5.4/ “Не! — цвердзіў адно і тое ж Міхась Лабута — Не забіваў я тых людзей”

5.5/ Не верыў следчы і цвердзіў сваё. “3 твайго аўтамата не было зроблена ні аднаго стрэлу. Яфрэйтар Чыкін змагаўся з баевікамі, а ты не дапамог яму. Кінуў гранату ў хату і сам уцёк. Спужаўся адказнасці. Твой сябра загінуў як герой. У цябе няма гранаты. Вось доказ тваёй віны”.