Читать «Апошнія ахвяры сьвяшчэннага дуба (повесть)» онлайн - страница 117

30

Тор — скандынаўскі адпаведнік Перуна. У фальклоры вядомы т. зв. Молат Тора.

31

Плінфа — плоская цагліна.

32

Бацьвіна — бурачная націна, ужывалася часам як зьняважлівае.

33

Бурскі — тканіна персідскага шоўку.

34

Вялікі агонь праўды — паводле старажытных звычаяў, той, каго падазравалі, і той, хто абвінавачваў, праходзілі праз агонь, а жрацы вырашалі, хто апёкся болей. Праз вялікі агонь часам праходзілі, калі хацелі даказаць сваю невінаватасьць.

35

Яшчэ да ХХ ст. у асобных мясьцінах Беларусі існавала павер’е: калі напаленая печ трашчыць з левага боку — памрэ гаспадыня. З правай — памрэ гаспадар.

36

Гарцукі — беларускія гномы.

37

Арэхавы ці калінавы жэзлы былі прыналежнасьцю вышэйшай касты жрацоў.

38

Каўтрыш — тоўстае касматае сукно.

39

Тонка размолаты рыс, які ўжывалі як пудру, быў здаўна вядомы на Усходзе.

40

Камка — найтанчэйшая, накшталт мусьліна, тканіна.

41

Агурных — у сэнсе гультайных, бесклапотных.

42

Налога — напад.

43

Каберац — дыванок.

44

Накладам — грашыма.

45

Паводле С. Цярохіна («Перунова цяпельца», Мн., «Юнацтва», 1993 г.), яшчэ ў ХІХ ст. у Германіі, Аўстрыі і некаторых паўднёва-славянскіх землях сьвятары высякалі Новы агонь на могілках або каля цэркваў, а пасьля яго разносілі па хатах.

46

Конскі тыдзень сьвяткавалі ў канцы лета. Спачатку ён быў прысьвечаны Ашвінам, затым — сьв. Флору і Лаўру.

47

Кон — старажытная назва Лёсу.

48

Рэйтары (ням.) — коньнікі, часта — ахова гораду ці замку.

49

Калачакра — у індуісцкай традыцыі бесьперапынны цыкл перараджэньняў.

50

Лацінскі выраз olla male fervet дакладна гучыць як «гаршчок дрэнна варыць», што значыць: «справы дрэнь».

51

Лацінскі выраз Is feliciter sapit, qui perikulo alieno sapit азначае: «Шчасьліва паразумнеў той, хто паразумнеў ад бяды іншага».