Читать «Абай жолы. 4 кітап» онлайн - страница 315

М.Әуезов о бастан-ақ бұл туындысының орыс тіліне аударылуын және оның оқырмандарына сапалы, жоғары деңгейде жетуін ұдайы назарында ұстады. Сондықтан да "Татьянаның қырдағы әнінен" бастап, ең соңғы кітабына дейін үздіксіз қадағалап, көп тұстарын өзі аударып беріп отырды. Қазақшасы мен орысшасының арасында айтарлықтай алшақтықтың болмауының бір сыры осында жатқан сияқты. Бұның алғашқы көрінісі 1937 жылы "Литературный Казахстан" (№ 2-3), 1939 жылы "Литература и искусство Казахстана" (№ 5-6) журналдарының беттерінде болды. Бірінші кітабының толық аудармасы 1945 жылы "Советский писатель" баспасында басылды. Одан кейін 1948 жылы "Советский писатель", "Гослитиздат", "Молодая гвардия", 1950 ж. "Облиздат" (Свердловск), 1951 ж. "Учпедгиз", 1952 ж. "Советский писатель", 1955 ж. "Учпедгиз", 1957 ж. "Казгослитиздат" баспаларынан бірінші және екінші кітабы, 1958 ж. "Гослитиздат", 1960 ж. "Казгослитиздат", "Советский писатель", 1965 ж. "Художественная литература", 1971 ж. "Художественная литература", 1997 ж. "Жазушы" баспаларынан барлық төрт кітабы біріктіріліп жарық көрді. Ағылшын, француз, неміс, испан, поляк, словак, чех, румын, болгар, эстон, латыш, литва, молдаван, үнді, урду, монғол, әзірбайжан, армян, тәжік, түрікмен, украин, белорус, якут, т.б. тілдерге орысшасынан, қырғыз, қарақалпақ, татар, башқұрт, өзбек, қытай, парсы, түрік тілдеріне түпнұсқадан аударылды.

Автордың өзі де бұл шығармасын алғаш қолға алғаннан бастап-ақ өзге тілдерге жету мәселесін мейлінше қадағалап, атсалысып отырды. Л.Соболев, З.Кедрина, А.Анов және тәжік, татар, украин, белорус, латыш аудармашыларымен жазысқан хаттары бұл іске айрықша мән бергендігінен хабардар етеді. Латыш М.Шуман романдағы көптеген сөздер мен тіркестер, атауларға қатысты: "Күрке-күрке" (ойын аты), "Еділ-Жайық", "Құла мерген", "Жұпар қорығы", "Қорқыт", "Қырық хадис", "Қисасул онбия", "Аятыл күрсі", "Фихкайдани", мантық, шаһид, желпек, тамыр, "Бурылтай", пай-пай, шоқпардай кекілі бар, ай-бибай (ай-бибай, моей песне внимай), аға-екем, сыбызғы, тобылғы, шеңгел, ши, "Топайкөк" деген сияқтыларға түсінік беруін өтініп хаттар жазды. Оларды осылар секілді толып жатқан ұғымдардың, тіркестердің мағынасы, арғы тек-төркіні қызықтырады, орыс тіліндегі аудармасымен қанағаттанып қалмай, ұлттық негіз бояуының не екенін ұғып-ұғынуға ұмтылушылық байқалады. Орыс аудармашылары автордың тікелей араласуы себепті ондағы қыртыс-қатпары қабат-қабат машақат иірімдерін сезіне қоймады. Л.Соболев қазақ сөздерінің оралымдары мен тіркестер алуандығының, ауқым-аумағының қандай екендігіне "Абай" трагедиясы тұсында көзі жетсе, ал романды аудару барысында оның ауқымы тіпті ұлғая түскенін көрді. Онысы сұрақ: "Не знаю, чего в тебе больше: лености или упрямства. Буду ругаться: сколь раз просил я тебя дать подстрочник подлинного абаевского перевода письма Татьяны. Так и не дождался"; жауап: "98. О подстрочнике Татьяны – сейчас уже вносить поздно. Грех беру на себя, ты тут во многом прав. Но с другой стороны, страницы романа превращать в исследовательско-сравнительные сопоставления с обнажением приемов, принципов перевода, мне кажется, и не нужно" дегендей болып, шет-шексіздікке айналды. Бұл ретте автор мұндай сұрақтарға жауап қайтарудан, аударылу барысын мұқият қадағалап, түзетіп, түсіндіріп отырудан жалықпады. Фразеологиялық тіркестер төңірегіндегі сұрақ-жауаптар да осы сияқты болды: 24. "Екі жарты бір бүтін болайық" (32-6.) – "Сложь две половинки – все же получится целое" (с. 38) – не точно, многословно; "шабар қылыш, атар оқ" (37-6.) – "меч занесен, пуля пущена" (с. 44) – не точно, там человек; 29. "Әйтеуір жайы біткен неме той" (38-6.) – "Кажется, песня Кодара спета" – не точно и руссизм; 47. "Ұзын арқау, кең тұсау" (70-6.) – "Из длинной пряди и аркан длиннее" (с. 81) – не точно, длинно; 53. "Жер ашуы – жан ашуы" (73-6.) – "Кровная месть за землю" (с. 83) – не достаточно, вовсе не точно; 74. "Мен сені оқтан аяп ем жаңа, сен мені отқа салдың ба?" (97-6.) – "Я от пули тебя уберег, а ты в пламя меня бросил" (с. 107) – рифмы нет, хорошо, но не до конца; 90. "Соның жан күйері сен болып, бауыр тартып, бауырың езіліп жүр ме осы, немене" (115-6.) – "Что он в печенке у тебя засел или родичем стал" (с. 126) – не то".