Читать «Прыгоды Мармулка» онлайн - страница 45

Свае грошы Матыль трымаў яшчэ ў бабы Жэні. I тое было апраўдана. У яго адсутнасць мілыя ды пяшчотныя некалькі разоў рабілі вобыск з надзеяю адшукаць "залаты запас" гасціннага гаспадара.

Папіўшы піва ці, папросту, пахмяліўшыся, ды выкурыўшы цыгарэту, Галі - Тані - Светы прагнулі пяшчоты і ласкі. Ім хацелася цалавацца. Мармулак не курыў і не пераносіў цыгарэтнага дыму. Сумесь цыгарэтнага дыму, гарэлкі, парфумы, якою дыхала чарговая прыгажуня, прымушала гаспадара шукаць магчымасці, каб унікнуць такіх пацалункаў.

Пеця быў не супраць дзяўчат. Ён меў цвёрды намер ажаніцца, але не сустрэў тае, што адпавядала б ягонаму густу, тае, што сагрэла б ягонае сэрца. Новыя знаёмыя нават ростам не адпавядалі яму. Ён мог ехаць адпачываць на Канарскія астравы. Ён мог... Мог рабіць, што пажадае душа. Замінала ўсяму адна акалічнасць - адсутнасць побач мілай, адзінай, каханай.

Тае раніцы, пазбавіўшыся ад чарговай начной здані, Матыль дзве гадзіны падрамаў у ложку. Потым устаў. Нечакана душу ахапіла самота. Пэўна, усё ад таго, што не было ніякага занятку. Стала шкада сябе. Ён адчуваў, што з кожным днём бадзяжнае жыццё засмоктвае яго болей і болей. Яшчэ месяц-другі - і ён канчаткова вызначыцца як п’яніца, калі не сядзе на "белага каня". Плакалі тады ягоныя грошыкі.

I - як вынік усяго - яго чакае ўсё тая ж жабрацкая доля. Трэба штосьці змяніць. Уладкавацца на працу. Болей смешнага нічога не прыдумаеш! 3 яго грашыма ды працаваць - курам на смех. Заняцца ж справаю - патрэбен кампаньён. Тут варта падумаць. А перш-наперш не трэба піць. Не трэба столькі піць. Хоць ратуе пакуль што яго ўсемагутная паперка, але збан да пары ваду носіць. Усё можа здарыцца.