Читать «Волат на дарозе (на белорусском языке)» онлайн - страница 35

- Не... - амаль злосна адказаў ён. - Яны не паспелi яго...

З-за скалы выйшаў Малчанаў, падышоў да iх, раптоўна абняў iх за плечы, i яны не згаворваючыся паглядзелi ўгору, у зыбкую чарнечу начной атмасферы Тартара, за якой дзесьцi iх чакалi ў трывозе таварышы. Зямляне...