Читать «Так» онлайн - страница 6

*** Чакаць гэтых дзесяць хвілін Няведама колькі! З нізін Падняцца паспеюць туманы На вішні, на бэз, на язьмін - Насыпала іх, нечаканых, Запозненых дзесяць хвілін!.. Ды во ты мільгнула ў вагоне, І во мы бяжым па пероне, Мілуемся, - дзесяць хвілін Наперадзе!.. Ззаду ўсё тоне: і вішні... і бэз... і язьмін... *** Усё, што праносіцца міма, Са скрухі, з адчаю Ужо адчуваць немагчыма - І ўсё ж адчуваю. Бамжу наліваю ў буфеце, Ён сочыць: а колькі?.. Дзівосныя людзі на свеце - А толку?.. Хрэн з імі. "Падай ты нам, Дуся, Халоднага піва..." Што сам сабе дзіву даюся - Адзінае дзіва. П'ЯНКА У пакоі, замглёным ад дыму, Непрытомным амаль ад віна, Трое поўныя шклянкі падымуць І налітае вып'юць да дна. Утаропяцца ў сцены. Запаляць. Вочы ў вочы няўтульна зірнуць. Ні за што не зачэпіцца памяць - І яны наліваюць і п'юць. Трое - з Менску, з Бярэсця, з Гародні - Ледзьве знаюць адзін аднаго, Дык з чаго яны п'юць так гаротна? Проста так. Проста п'юць. Ні з чаго. Бо пакуль на абшарах Айчыны, Што ўсё толькі збіраецца быць, Аніводнай не знойдзеш прычыны, Каб не піць. *** На ўскрайку самым, на краёчку Таго ўсяго, чым даражу, Я даначую гэту ночку, Тваю падушку даляжу. Мы родныя крывёй і духам, Мы - духу і крыві зліццё... А страсць падушку рве з-пад вуха, Пераварочвае жыццё. МАСТЫ Левыя і Правыя Масты. Сонны Нёман вусцішна пусты. І трымціць апошнімі лістамі Стомленая восень над Мастамі. Я прайду на Правыя Масты. Нешта з Левых пракрычыш мне ты. Птушку таямнічую, начную, Я не распазнаю, не пачую. Цераз Нёман, поўны цемнаты, Рынуся на Левыя Масты. І няўцямна, як вада на дне, Нешта з Правых пракрычыш ты мне. Я спытаю: "Ты не там жывеш, Скуль падманны голас падаеш?.." І тады гукнешся з двух бакоў, З двух-абодвух цёмных берагоў. *** Як душу атуляе пранізлівы жах небыцця: Хто такі?! Хто такая?!. А ўжо згатавана куцця. *** Вазьму ў далонь лязо калянае І кроплю выцісну з ляза... Агню - агнём наканаванае, Вадзе - сляза. У цемру болем перакулены, Па-азіяцку торгну скуламі, Зглыну слязу… А па лязе З вады ў агонь Змяя паўзе. ЗМЯІНЫ БОГ Усё, што ёсць - ёсць назва. Ёсць палова Таго, што ёсць… У цэлае не сшыць Змяю - і рух - і рукі змеялова - І шып, які шыпіць...