Читать «Италия в Сарматии. Пути Ренессанса в Восточной Европе» онлайн - страница 185
Марина Дмитриева
299
Krynicka M., Wierzbicki M. Octaviano Mancini architekt w służbie metropolity Piotra Mohyły // Rozprawy i sprawozdania Muzeum Narodowego w Krakowie. 1959. S. 22–39, здесь S. 40.
300
Миляева Л. С. Переддень барокко. С. 35.
301
«…hoggi vi sono da habitare pio di 400 case la maggior parte fabrica molto simile all' italiane. La forma della cittа и quadrata, piazza grande recinta da tutte le bande di bellissime loggie dove sono botteghe di varii merci». Цит. по кн.: Jerzy Kowalczyk – Sebastiano Serlio a sztuka polska. Wrocław, 1973. S. 228 (по итальянской рукописи в библиотеке Чарторыйского в Кракове, rkps. 916, 619). Первая публикация на польском языке см.: Zbiór pamiętników historycznych o dawnej Polszcze, t. 2 / Отв. ред. Julian Ursyn Niemcewicz. Leipzig, 1822. S. 2. Aufl. Leipzig, 1859. S. 157–210, особенно S. 186.
302
Ян Замойский был в 1565 году секретарем Сигизмунда II Августа, с 1576-го подгетманом, с 1578 года великим гетманом и с 1581 года фельдмаршалом. См.: Łempicki S. Renesans i Humanism w Polsce. Warszawa, 1952. S. 323–386; Grzybowski S. Jan Zamoyski – europejczyk i sarmata // Akademia Zamojska i jej tradycje. Zamość, 1994. S. 13–25; Idem. Jan Zamoyski. Warszawa, 1994.
303
Это сравнение впервые применено Лемпицким (см. выше). О меценаторской деятельности Замойского: Lewicka M. Mecenat artystyczny Jana Zamoyskiego // Studia renesansowe / Отв. ред. Michał Walicki. Wrocław, 1957. Bd. 2. S. 303–339. Е. Ковальчик называет его «универсальным человеком» – «uomo universale» (Kowalczyk J. Morando e Zamoyski. La collaborazione tra un architetto veneto e un mecenate polacco nella creazione della cittá ideale // Italia, Venezia e Polonia tra Umanesimo e Rinascimento. Wrocіaw, 1967. S. 335–351, особенно S. 339).
304
Zbiór pamiętników historycznych o dawnej Polszcze, t. 2. S. 188–191. О сарматизме см.: Тананаева Л. И. Сарматский портрет. М., 1979.
305
Białostocki J. Jan Zamoyski klientem Domen ica Tintoretta // Biuletyn Historii Sztuki. 1954. № 16. S. 3–66.
306
Krzyżanowski J. Uczony holenderski na hetmańskim dworze // Teka Zamojska. 1938. № 1/1. S. 28; Dousa G. De itinere suo Constantinopolitano epistola. Lugduno-Batavae, 1599.
307
Notzing J.S. von. Armamentarium Ambrasianum Heroicum [Ambrasische Heldenrüstkammer Erzherzog Ferdinand des II. auf Schloß Ambras bei Innsbruck (латинское издание – 1601, немецкое издание – 1603)]. Johannes Agricola bzw. Daniel Baur in Oenipons/Innsbruck; факсимильное издание Bruno Thomas, Osnabrück, 1981. Образцом для гравюры послужил портрет маслом, который Замойский послал в кунсткамеру Амбраса по просьбе Карла фон Бургау, сына Фердинанда Тирольского. Этот портрет был написан придворным живописцем Замойского Кшиштофом Быстрицким и тождественен, вероятно, портрету из музея Уффици во Флоренции. См.: Lewicka M. Mecenat artystyczny Jana Zamoyskiego. S. 316–323.