Читать «Шчасьлівы муж» онлайн - страница 4
Францішак Аляхновіч
Магдалена
Зьява 7
Мяшочак, Мяшочыха, Леакадка, Пышка, Шышка.
Мяшочыха
Мяшочак праз гэты час задрамаў.
Пышка і Шышка сядзяць каля Леокадыі, ня ведаючы аб чым гутарыць; адзін параўляе маншэты, другі — каўнер.
Леакадка сядзіць, скромна апусьціўшы вочы.
Мяшочыха
Пышка і Шышка
Леакадка. А нічога сабе, толькі вецер…
Шышка. А мне здаецца, што ветру няма.
Леакадка. Не, вецер ёсьць.
Пышка. Ня так ужо каб надта, але трохі.
Шышка. Ну але, трошачкі дык ёсьць.
Мяшочыха. Ну, што–ж вы йзноў замоўклі?
Пышка. А вось учора быў дождж. Леакадка. Няўжок? А я вось не памятаю.
Мяшочыха
Леакадка. Ах, праўда, я праз увесь дзень грала!
Мяшочыха
Пышка і Шышка. Але, любім.
Мяшочыха. Мая Леакадка страшэнна любіць музыку. Яе нельга адарваць ад фартэпьяну, цалюсенькі дзень грае; ужо навет суседзі пачынаюць жаліцца.
Леакадка
Шышка. І чаму гэта так дзіўна бывае, што ўлетку падае дождж, а ўзімку — сьнег!
Леакадка. Як падае дождж, дык надта дрэнна.
Пышка. Асабліва, калі парасона няма.
Мяшочыха.
Мяшочак. Дай паспаць… Адчапіся!.. Яшчэ рана.
Зьява 8
Мяшочак, Мяшочыха, Леакадка, Пышка, Шышка, Магдалена, Фэлька, Мацальскі.
Магдалена
Мацальскі. Вельмі прыемна…
Шышка
Пышка. Я жывога графа першы раз бачу.
Шышка. А ў майго брата быў знаёмы, дык ён расказваў…
Мацальскі. Мэдам і мэсье! Проста кажучы, вельмі рад, што я апынуўся сягоньня ў гэтай незнаёмай, але такой вясёлай кумпаніі. Я сам чэлавек вясёлы і люблю павесяліцца, і прыйшоў–бы сюды шмат раней, каб ня служба.
Магдалена