Читать «Скрадзены ліст» онлайн - страница 13

Эдгар Аллан По

— Вы напісалі там штосьці асаблівае?

— Разумееце, я палічыў, што не маю права пакінуць унутраную частку ліста чыстай, бо гэта было б абразай. Калісьці ў Вене міністр вельмі кепска са мной абышоўся, і тады я весела сказаў яму, што не забуду гэтага. Я ўпэўнены, яму захочацца даведацца, хто змог яго перахітрыць, і было б шкада не пакінуць яму ключа да разгадкі. Мой почырк яму добра вядомы, і таму я проста напісаў у лісце некалькі словаў:

…Un dessein si funeste, S’il n’est digne d’Atrée, est digne de Thyeste *.

* “Бо згубны план такога зместу

Прысніцца мог як не Атрэю, дык Фіесту”.

Вы можаце знайсці іх у “Атрэі” Крэбіёна.