Читать «Эхиней Эхин (Книга Бытия на бурятском языке)» онлайн - страница 5
Unknown
зобожо абадаг байхаш.
18 Адаалхай һөөгүүд, бог үбһэн эндэ гансал ургаха, ада гай но гоо гоор хоол ло хо бо ло нош.
19 Хүлһөө адхан эдеэ хоол олодог байхаш.
Газарһаа абтаһан хадаа
дахинаа газартаа бусахаш.
Юуб гэбэл, ши тоборог шорой гээшэш, иимэл ёһонһоо юрын лэ шорой тооһон болохош.
20 Тиигээд Адам һамгандаа Ева гэжэ нэрэ үгэжэ, хүн түрэлтэ-нэй иза гуур эхэ бол гобо.
21 Эзэн Бурхан амитанай арһаар хубсаһа хээд, Адамые, һам-гыень хуб са луулба.
22 Тии гээд Эзэн Бурхан ай лад ха ба:
— Зай, эдэ зон маанадтал адли һайн, мууе танижа илгаруул-даг болобо. Ажамидарал үгэдэг модоной алим жэмэс таһалжа эдеэд, үхэл мэдэхэгүй, мүнхэ боложо магад!
23 Тиигэжэ Эзэн Бурхан болгоомжолоод, тэдэ хоёрые Эдемэй
3:20 Еврей хэлэн дээрэ Адамай нэрэ «хүн», Евын нэрэ «амидарал» гэ-һэн удхатай.
сэсэрлиг сооһоо үлдэбэ: газарһаал абтаһан хадаа тэрэ газараа элдүүрилжэ байг. 24 Хүниие үлдөөд, ажамидаралай һүлдын мо-дондо хэнииешье дүтэлүүлхэгүйн тула сэсэрлигэй зүүн талын зам хаража хамгаалха үүргэтэй, баймга эрьелдэжэ-хүдэлжэ байдаг галта һэлмэтэй, галаар дүлэтэһэн амитад-харуулые Тэрэ табиба.
4
1 Адам Ева һамгантаяа унтажа, тэрэнь хээлитэй болоод, хүбүү түрэжэ:
— Эзэн намайе үршөөжэ, хүбүүтэй болобоб! — гэбэ. Тиигээд тэрээндээ Хаин гэжэ нэрэ үгэбэ. Энэнь «хүбүүтэй болоһон» гэһэн удхатай нэрэ юм. 2 Ева баһа нэгэ хүбүү түрөөд, Һээвэл нэрэ үгэбэ. Томо болоходоо, Һээвэл хонишон, Хаин таряашан боло бо.
3 Хожомынь нэгэ үдэр Хаин Эзэндэ талархалаа элирхэйл-хэ гэжэ газарайнгаа ургасаһаа үргэбэ. 4Харин Һээвэл хонин һүрэгэйнгөө түрүүшын түлэй хамагай тарганииень шэлээд, Эзэндэ үргэбэ. Һээвэлэй үргэл Эзэндэ һайшаагдаба, 5харин Хаинай үргэл һайшаагдабагүй. Энээндэ Хаин ехэ уурлажа, шэг шарайнь барайба.
6 — Ши юундэ уурлабаш? — гэжэ Эзэн Хаинһаа асууба. — Юун-дэ шэгшни хубилбаб? 7Хэрбээ зохистой хэрэг хэһэн һаа, ши энеэжэ байха һэнши. Харин шинии зохисгүй хэрэг хэһэн ушарһаа нүгэл хэхэ гэһэн хүсэлшни үүдэнэй хажууда отожо, зэрлиг амитан мэтэ шамайе хүлеэжэ байна. Гэбэшье ши тэрэ хүсэлөө дабан диилээрэй.
8 Хаин Һээвэл дүүдээ хэлэбэ:
— Хээрэ тала гарая.
Тэдэнэр хээрэ тала гараба. Тэндэ Хаин гэнтэ Һээвэлдэ доб-то лоод, алажархиба.
9 Эзэнэй Хаинһаа:
— Һээвэл дүүшни хаанаб? — гэжэ асуухада,
— Мэдэнэгүйб! Би дүүгэйнгээ харуулшан юм гүб? — гэжэ Хаин харюусаба.
10 — Ямар юумэ хэбэ гээшэбши?— гэбэ Эзэн. — Дүүгэйшни ами шуһан нам руу газарһаа хашхаржа байна! 11 Одоо Би газар хүрьһэнтэйш хамта шамда хараал шэнгээхэм. Алаһан дүүгэйш шуһан энэ газарта нэбтэрэнхэй. 12Шинии хэдышье энэ газар үйлэдбэрилхэдэ, тэрэшни шамайе тэжээхэ, хооллуулхагүй. Энэ сагһаа хойшо ши орон нютаггүй зайгуул, тэнүүл боло-бош.
13 — Энэ хэһээлтэ намда айхабтар хүшэр хүндэ, — гэжэ Хаин Эзэндэ хэлэбэ. — Энээниие би даажа шадахагүйб. 14Энэ орон нютагһаа, Өөрһөө намайе үлдэнэт. Тиигэбэл, орон нютаггүй золь бо, дай рал да һан лэ хүн на майе ала ха бшуу.
15 Зүгөөр Эзэн харюусаба:
