Читать «Россия, Польша, Германия: история и современность европейского единства в идеологии, политике и культуре» онлайн - страница 251

Коллектив авторов

124

Ibid. P. 249–369.

125

Gruneweg. Fol. 1197.

126

Основные работы авторов, сформулировавших исходные положения теории конфессионализации и развивающих ее, см.: Reinhard W. Ausgewählte Abhandlungen. Berlin, 1997; Schilling H. Ausgewählte Abhandlungen zur europäischen Reformations– und Konfessionalisieru ngsgeschichte / hrsg. von L. Schorn-Schütte, O. Mörke. Berlin, 2002. См. также важнейшие сборники трудов, посвященных процессам конфессионализации в Германии, начиная с эпохи Реформации: Die reformierte Konfessionalisierung in Deutschland. Das Problem der „Zweiten Reformation“ / hrsg. von W. Reinhard, H. Schilling. Gütersloh, 1986; Die lutherische Konfessionalisierung / hrsg. von H.-Ch. Rublack. Gütersloh, 1992; Die katholische Konfessionalisierung / hrsg. von W. Reinhard, H. Schilling. Gütersloh, 1995.

127

См.: Флоря Б.Н. Кризис организационных структур православной Церкви в XVI в. // Брестская уния 1596 г. и общественно-политическая борьба на Украине и в Белоруссии в конце XVI – начале XVII вв. Ч. 1: Брестская уния 1596 г. Исторические причины. М., 1996. С. 33–41; Kempa T. Wobec kontrreformacji. Protestanci i prawosławni w obronie swobód wyznaniowych w Rzeczypospolitej w końcu XVI i w pierwszej połowie XVII wieku. Toruń, 2007. S. 28–30. О терминологии см.: Jedin H. Katholische Reformation oder Gegenreformation. Ein Versuch zur Klärung der Begrif e nebst einer Jubiläumsbetrachtung über das Trienter Konzil. Luzern, 1946; Новое издание того же труда см.: Gegenreformation / hrsg. von E.W. Zeeden. Darmstadt, 1973. S. 46–81. Wege der Forschung, Bd. 311. Считается, что первым термин «контрреформация» использовал в 1776 г. немецкий юрист Иоганн Штефан Пюттер применительно к антипротестантским ревиндикациям посттридентского католицизма, функционирование этого термина в немецкой историографии рассмотрел А. Элкан: Elkan A. Enstehung und Entwicklung des Begrif es Gegenreformation // Historische Zeitschrif. 112. 1924. S. 473-93. См. также: Wojtyska H.D. Reformacja – reforma katolicka – kontrreformacja. Dzieje nomenklatury i próba uściślenia pojęć // Roczniki Teologiczno-Kanoniczne. 24. 1977. 4. S. 225–249; Cochrane E.W. Counter Reformation or Tridentine Reformation? Italy in the Age of Carolo Borromeo // San Carolo Borromeo Reform and Ecclesiastical Politics / ed. J.M. Headley, J.B. Tomaro. Cransbury, 1988. S. 31–46.

128

Ćwikła L. Sytuacja prawna ludności prawosławnej w państwie polsko-litew-skim do 1596 r. // Czasy Nowożytne. 9. 2001. S. 41–57.

129

Mazur K. W stronę integracji z Koroną. Sejmiki Wołynia i Ukrainy w latach 1569–1648. Warszawa, 2006. S. 30.

130

Litwin H. Dobra ziemskie Cerkwi Prawosławnej i Kościoła Katolickiego obu obrządków na Kijowszczyźnie w świetle akt skarbowych i sądowych 1569–1648 // Rocznik Teologiczny. 32. 1990. 2. S. 187–208.

131

Akta unii Polski z Litwą 1385–1791 / wyd. T. Kutrzeba, W. Semkowicz. Kraków, 1932. S. 306, 316–317.

132