Читать «Прарок для Айчыны» онлайн - страница 37
Аляксандр Лявонавіч Петрашкевіч
Гэта мы жадаем давесці і даводзім да ведама ўсіх і кожнага, каго гэта датычыць.
У пацвярджэнне граматы прыціснута наша пячаць».
Сцэна зацямняецца.
Да рамцы падыходзяць Скарына з Вартаўніком. Яны абодва ў дарожнай вопратцы.
С к а р ы н а. Позна... Позна, ваша святая Каралеўская Вялікасць. Спалены не толькі кнігі і друкарня, спалены і масты. Нарадзіўся я, відаць, зарана на сваёй шматпакутнай зямлі. Паспяшаўся стаць прарокам у сваёй Айчыне. І хоць еду прэч, на яе, любую і гаротную, не крыўдую.
Заслона
1990