Читать «На вёсцы» онлайн - страница 3
Францішак Аляхновіч
ЗЬЯВА V.
Стасюк, хлопцы і дзеўчаты.
1-ая дзяўчына (да іншых). О! гляньце! Стасюк плача.
1-ы хлапец. Стасюк! Чаго зажурыўся?
2-і хлапец. Стасюк! пара жывёлу да хаты ігнаці!
2-ая дзяўчына (жартуючы). Стасюк! Авечку воўк панес! Ха-ха-ха!.. (Усе са сьмехам выходзяць і пяюць. Песьня памалу заціхае).
ЗЬЯВА VI.
Стасюк, Анелька.
Анелька (уходзіць, спагадліва). Стасюк! Даражэньні мой! Не плач! не плач!..
Стасюк (праз сьлёзы). Ідзі! Ідзі, Анелька, да хаты... Кінь мяне.
Анелька Стасюк! Я табе памагу сагнаць жывёлу с поля... Добра?
Стасюк Чаму ты такая... добрая для мяне Анелька?
Анелька. Бо я... бо я.. (пачынае плакаць).
Стасюк. Чаго-ж ты? Кажы.
Анелька (закрываючы вочы). Бо я... Калі я саромлюся сказаць...
Стасюк (глядзіць на яе зьдзівіушыся дый нічога не разумеючы).
Заслона.
АКТ II.
Стасюк (адзін).
Стасюк (сэнтымэнтальна). Вось ужо год прайшоў, другое прыйшло летка!... Так сама сонейка сьвеціць на захадзі, як тагды... Вось тое самае мейсцо, дзе ў апоші разок бачыў яе, дзе вяночак с кветак сплёў... Вось год прайшоў, а яе як няма, так няма. Дзе яна? Што думае? Ці часта мяне ўспамінае?...
(пяе):
(сядае на камені і пачынае іграць на дудцы).
ЗЬЯВА II.
Стасюк, Цыганка.
Цыганка (уходзіць). Чаго сумны, хлапец? Чаго зажурыўся, маладзец? Хочаш - паваражу табе, усю праўду будзеш ведаць! Хочаш з рукі, дык з рукі, хочаш с карт, дык с карт, ўсю праўду скажу, нічога не затаю... Катора дзяўчына цябе любіць, катору ты, малец, любіш, - ўсё ведаю, ўсё скажу... Хочаш, паваражу...
Стасюк (працягівае даяе далонь). Варажы.
Цыганка (разглядаючы руку Стасюка гаворыць манотонна, сьпеўна). Жыць будзеш доуга... аж да сьмерці. Калі-ж прыйдзе пара памерці, жыцьця, ня будзеш праклінаць, бо шчасьце ў жыцьці будзеш-знаць, - бо вельмі шчасьліў будзеш ты!.. Эх!.. не маркоцься, ня тужы! Вось гэта лінія, што ідзе тут у права на тваей руцэ, гэта якраз на то указ, што вельмі будзеш ты багат, мець будзеш многа зямлі, хат, у цябе будзе ўсяго шмат!.. Эй, не маркоцься-жа, Стасюк! на што? - ня трэба гэных мук! на што журыцца без патрэбы.
Стасюк. Дзе цяпер Ганулька?
Цыганка. А... дзе дзяўчына твая? - дык яна блізка адсюль, надта блізка адсюль, надта блізка, ні раз я навет варажыла ей...
Стасюк (ускочыўшы). Дзе яна? Дзе?