Читать «Чацвёра падазроных (на белорусском языке)» онлайн - страница 10

- Я напiшу, мiс Марпл, - сказаў сэр Генры. Ён зацiкаўлена паглядзеў на яе. - Ведаеце, я, вiдаць, нiколi да канца не зразумею вас. Ваш пункт погляду заўсёды адрознiваецца ад майго.

- Баюся, што мае погляды вельмi абмежаваныя, - сцiпла адказала мiс Марпл. - Бо я амаль нiкуды не выязджала з Сент-Мары-Мiд.

- I ўсё-такi вы рашылi, калi можна так сказаць, задачу мiжнароднага маштабу, - аб'явiў сэр Генры. - I толькi дзякуючы вам мы змаглi выявiць злачынцу.

Мiс Марпл пачырванела.

- У свой час я атрымала добрае выхаванне. У нас з сястрой была гувернантка з Германii, "фройлян". Вельмi сентыментальны, нават залiшне чуллiвы чалавек. Яна навучыла нас мове кветак - забыты ў наш час, але вельмi цiкавы занятак. Жоўты цюльпан, напрыклад, азначае "безнадзейнае каханне", у той час як кiтайская астра азначае "я памiраю ад рэўнасцi каля вашых ног". Пiсьмо было падпiсана "Вяргiня", якое я чамусьцi ўявiла як "dаhliа"* у Германii, i тады, канечне, усё стала зразумела. Я хачу ўспомнiць, што значыць вяргiня, але, на жаль, памяць падводзiць. Не тыя ўжо гады.

* Вяргiня (бат.).

- Ва ўсякiм разе, яна не азначае "смерць"?

- Не, сапраўды. Проста жах. Бываюць жа на свеце сумныя здарэннi.

- Так, - уздыхнула мiс Бантры. - На шчасце, ёсць на свеце кветкi i ёсць сябры.

- Вы заўважылi, яна ставiць нас на апошняе месца, - буркнуў доктар Лойд.

- Кожны вечар, у тэатры, нейкi мужчына пасылае мне пурпуровыя архiдэi, - з загадкавай усмешкай на твары паведамiла Джэйн.

- "Я чакаю вашай прыхiльнасцi" - вось што гэта значыць, - весела адказала мiс Марпл.

Сэр Генры неяк дзiўна кашлянуў i адвярнуўся.

Раптам мiс Марпл усклiкнула:

- Я ўспомнiла. Вяргiнi азначаюць: "Вераломства i падман".

- Дзiўна, - сказаў сэр Генры i ўздыхнуў.