Читать «Сама пайду дарогаю, голас пашлю дуброваю...» онлайн - страница 33

* * * A ў сераду на Масляніцу, Ha жыдоўскія запусты Пятух яйцо знёс, На паліцу ў куточак узнёс. А сляпы падглядаваў, A глухі падслухаваў, A бязрукі яечка ўкраў, A бязногі уздагон паджгаў. A бязрукі ды ў бязногага Яечка адабраў, Галапузаму за пазуху паклаў. * * * Цераз тры дні На чацвёртай нядзелі Майго мужа камары з'елі. Ай, пайду з тугі-гора заб'юся Аб белыя падушкі. Цераз тры дні На чацвёртай нядзелі Майго мужа камары з'елі. Ай, пайду з тугі-гора ўтаплюся У салодкім мядочку. Цераз тры дні На чацвёртай нядзелі Майго мужа камары з'елі. Ай, пайду з тугі-гора задаўлюся На маладых малойчыках. * * * Пайшоў казёл у гарод, Стаптаў часнык, зламаў плот. Павязу казла на базар I за тры рублі прадам. За руб куплю чарніла, А за другі бяліла, А за трэцці румянаў, Каб на мяне сусед глянуў. Прадала я свой тавар, А на двор мой гаспадар: — Чаго, жонка, чырвона? — Печ паліла сягоння. — Чаго, жонка, чарнаброва? — А я ў печ клала дровы, Лучыначку паліла, Бровы агнём хапіла. — Чаго, жонка, так бела? — А я муку сеяла. — Ну, дзе ж, жонка, наш казёл, Быў жа спрыцен i вясёл? — Пайшоў казёл на гару, Скруціў сабе галаву. * * * A ў нядзелю п'ю, п'ю, Ў панядзелак п'ю,п'ю. A ў аўторак снапоў сорак Пшанічаньку жну, жну. Ў сераду сушыла, Ў чэцвер малаціла, Ў пятніцу веяла, A ў суботу сеяла. A ў нядзелю прадала I з хлопцамі прапіла. Слава Табе, Госпадзі, Што да дзела давяла! * * * Ай, жонка мужа ды зневажала, Завяла ў поле дый прывязала Плячмі к бярозе, х..м к дарозе. A людзі едуць ды ўсё пытаюць, Што чалавеча х..м баўтаіць? A паставіла вадзіцы ражку, А палажыла саломы вязку. Не йдзець нядзелю, не йдзець другую, Трэццяй нядзелі пайшла глядзеці. Салома ляжыць, вадзіца стаіць. Салома цалютка, ражка паўнютка. * * * A ў цёмным лесе сава кувічыць. Люлі-люлі, сава кувічыць. A ў чыстым полі муж жонку клычыць, Люлі-люлі, муж жонку крычыць: — Ты, жонка мая, людзям спадмана. Люлі-люлі, людзям спадмана. — Калі ж не верыш, а мой міленькі. Люлі-люлі, а мой міленькі, — Купі званочак пад падалочак. Люлі-люлі, пад падалочак. Як хто затроніць, званок зазвоніць. Люлі-люлі, званок зазвоніць. А ты пачуеш, мяне ўратуеш. Люлі-люлі, мяне ўратуеш. Званочак звоніць ля самай хаты. Люлі-люлі, ля самай хаты. А муж не чуіць, ён глухуваты. Люлі-люлі, ён глухуваты. * * * А дзед бабу разуваў, Разуваў, разуваў. Пад ножачку паглядаў, Паглядаў, паглядаў, — Ой, бабулька, што за звер, Што за звер, што за звер, Я ж баюся, каб не з'еў Каб не з'еў, каб не з'еў. — Ці ж ты ў лесе не бываў, Не бываў, не бываў, Чорных звяроў не відаў, Не відаў, не відаў? Ты, дзядулька, не рабей, Не рабей, не рабей, — Гэта птушка салавей, Салавей,салавей. Ён i свішчыць i пяець, I пяець, i пяець, I спакою не даець, Не даець, не даець. А дзед бабу разуваў, Разуваў, разуваў...