Читать «Между Средиземноморьем и варварским пограничьем (Генезис и трансформация представлений о власти в королевстве франков)» онлайн - страница 123
Дмитрий Николаевич Старостин
268
Wood I.N. The Merovingian Kingdoms. R 182.
269
Bergmann W. Die Formulae Andecavenses, eine Formelsammlung auf der Grenze zwischen Antike und Mittelalter // Archiv für Diplomatik. 1978. Jg. 24. S. 1–53.
270
Glasson E. Histoire du droit et des institutions de la France. P., 1888. T. 2. Époque franque. P. 243; Fahlbeck P.E. La royauté et le droit royal franc durant la première période de l’existence du royame (486–614). Lund, 1883.
271
Glasson E. Histoire du droit. T. 2. P. 245. Или «германским»: Viollet P. Histoire des institutions politiques et administratives de la France: en 31. P., 1890. P. 199.
272
Grig. Tour. Hist. 5; 26, 28.6; 37.9; 13, 14.10; 19.
273
Glasson E. Histoire du droit. T. 2. P. 246.
274
Ibid.
275
Viollet P. Histoire des institutions politiques et administratives de la France. P. 223.
276
Fahlbeck P.E. La royauté et le droit royal franc durant la première période de l’existence du royame (486–614). P. 52, 125; Glasson E. Histoire du droit. T. 2. P. 264.
277
Glasson E. Histoire du droit. T. 2. P. 248.
278
Ibid. T. 2. P. 273.
279
Ibid. T. 2. P. 249.
280
Ibid. T. 2. P. 253.
281
Grig. Tour. Hist. 5; 18. 7; 16; Glasson E. Histoire du droit. T. 2. P. 258.
282
Fouracre P. “Placita” and the Settlement of Disputes in Later Merovingian Francia // The Settlement of Disputes in Early Medieval Europe / Ed. by W. Davies, P. Fouracre. Cambridge, 1986. P. 23–43.
283
Bergmann W. Untersuchungen zu den Gerichtsurkunden der Merowingerzeit // Archiv für Diplomatik. 1976. Jg. 22. S. 49; Fouracre P. “Placita”. P. 30.
284
Fouracre P. “Placita”. P. 30.
285
Classen P. Kaiserreskript und Königsurkunde: Diplomatische Studien zum Problem der Kontinuitat zwischen Altertum und Mittelalter. Thessalonike, 1977. S. 153, 184–187.
286
Fouracre P. “Placita”. P. 25.
287
Bergmann W. Untersuchungen. S. 49.
288
KaserM. Das romische Privatrecht. Bd. 2. S. 18–19.
289
Classen P. Kaiserreskript und Konigsurkunde. S. 153, 184–187.
290
Jones A.H.M. The Decline of the Ancient World. Burnt Mill, 1966. P. 182. Аркадий: Cth.1.2.11 “Rescripta ad consultationem emissa vel emittenda, in futurum his tantum negotiis opitulentur, quibus effusa docebuntur”; Гонорий: CTh 10.10.22 “Divi patris nostri statuta rénovantes aeterna lege sancimus officium palatinum quinquaginta auri libras de suis facultatibus exigi, si prius allegari divalia rescripta permiserit, quam delator in iudido fuerit constitutus”. CJ 1.19.7 “Rescripta contra ius elicita ab omnibus iudicibus praedpimus refutari, nisi forte aliquid est, quod non laedat alium et prosit petenti vel crimen supplicanti indulgeat”
291
Honoré T. The Making of the Theodosian Code // Zeitschrift der Savigny-Stiftung für Rechtsgeschichte, Romanische Abteilung. 1986. Jg. 103. S. 133–222.
292
Wormald P. Lex scripta and verbum regis: Legislation and Germanie Kingship, from Euric to Cnut // Early Medieval Kingship / Ed. by RH. Sawyer, I.N. Wood. Leeds, 1977. P. 138.