Читать «Деяния данов. Том 2» онлайн - страница 521

Саксон Грамматик

9.4.36.3: ‘summo amplificandae religionis ardore confertus’ ВМ (1,1,1); см. комм. к .

9.4.36.5: ‘magnorum operum consortes’ ВМ (VII, 3, ext. 2): см. комм. к .

9.4.37.2: ‘reiectoque daemonum cultu divinum aemulatus est’ ВМ (IX, 5, ext. 1): см. комм. к .

9.4.37.3: ‘quicquid ad custodiam religionis attinuit’ ВМ (1,1, 14): ‘quae ad custodiam religionis adtinent’ (Марк Атилий Регул ‘в деле охраны святынь’ превзошел всё мыслимое).

9.4.38.2: ‘iusta… animadversione manifestas detractae religionis poenas pependit’ ВМ (I, 1, 21): ‘sceleratam auaritiam iusta animaduersione uindicauit’ (‘должным образом отомстили’ Племину… собиравшемуся в угоду своей гнусной жадности ограбить сокровищницу Прозерпины); ВМ (I, 1, 17): ‘detractae religionis suae et grauem et manifestam poenam exegisse’ (говорят, что и Геркулес, когда поклонение к нему было забыто, также потребовал тяжёлого и явственного наказания).

9.4.38.4 (1): ‘cuius adeso iocinore BM (I, 6, 8): ‘adeso iocinore’ (откуда-то изнутри жертвенного животного, уже заколотого, выползли две змеи и, ‘обглодав печень’, скрылись в то же потаенное место).

9.4.38.4 (2): ‘cor ipsum funesti carnificis loco coluber obsideret’ BM (VI, 9, 13): ‘corpusque eius funestis carnificis manibus laceratum’ (его тело было растерзано руками жестокого палача).

9.4.38.4 (3): ‘omnem operum suorum cursum animosa voce recensuit, superiori rerum contextui hanc adiciens clausulam’ BM (V, 10, 2): ‘quem casum quo robore animi sustinuerit oratione, quam de rebus a se gestis apud populum habuit, hanc adiciendo clausulam nulli ambiguum reliquit’ (И вот Павел, имевший столь много детей,, в одночасье сделался бездетным и покинутым. Ό том, с какой силой духа он воспринял эту утрату, свидетельствуют его собственные слова, и в этом не может быть никаких сомнений. — Это своё выступление перед народом, в котором он поведал всем о своих заслугах, он закончил следующими словами’…).

9.4.39.1: ‘Quem quid aliud quam duas inter se fortunas partitas esse dicemus? Alteram, quae ei incolumem classem, propensum Imperium, praecipuas piraticae vires adiceret, alteram, quae claritatis ruinam, commilitonum necет, acerbissimum vitae exitum irrogaret’ BM (VI, 9, ext. 4): ‘Alcibiaden quasi duae fortunae partitae sunt, altera, quae ei nobilitatem eximiam, abundantes diuitias, formam praestantissimam, fauorem ciuium propensum, summa imperia, praecipuas potentiae uires, flagrantissimum ingenium adsignaret, altera, quae damnationem, exilium, uenditionem bonorum, inopiam, odium patriae, uiolentam mortem infligeret’ (Словно две судьбы поделили жизнь Алкивиада между собой. Одна, что дала ему принадлежность к высшей знати, обильные богатства, красивую внешность, любовь сограждан, высшую власть, ни с кем не сравнимое могущество, и другая, которая навлекла на него осуждение, изгнание, лишение имущества, нужду, ненависть Отчизны и насильственную смерть).